Gejowszczyzna książkowa.

[uzytkownik_konta]

Uważam, że w zdaniu "Kiedy tak klęczy w kaplicy z oczami utkwionymi w obrazie Matki Boskiej, wydaje się boleśnie piękny, piękny nie do wytrzymania." nie powinno być "tak" na początku, tj. brzmiałoby lepiej jako "Kiedy klęczy w kaplicy z oczami utkwionymi w obrazie Matki Boskiej, wydaje się boleśnie piękny, piękny nie do wytrzymania.".

[Czartogromski]

"Kiedy klęczy w kaplicy z oczami utkwionymi w obrazie Matki Boskiej, wydaje się boleśnie piękny, piękny nie do wytrzymania. Takim go ujrzał brat Celestyn.... " - tam byłoby, hm, "bardziej literacko?". A może autorce chodziło o to, żeby tego zbyt ładnie nie opowiedzieć? Zdania są krótkie, momentami jakby urywane. I stąd się wzięło podwójne "tak"*, zdanie po zdaniu? Redaktor/ka nie mogła tego nie zauważyć.

*Gdybym redagował taki tekst, pewnie na to zwróciłbym uwagę autorki.

[uzytkownik_konta]

Powiedziałbym, że po prostu ładniej. Myślę, że to zwykłe niedopatrzenie. Gdyby celem było "zbrzydzenie" tekstu, wiedzielibyśmy to - jak sądzę - też w innych jego punktach. Taka konstrukcja zdań, tj. krótka, jakby urywana, jest chyba charakterystyczna dla Tokarczuk. Z tym, że nie wiem, czy wymieniłbym drugie "tak" na "takim", gdyż wydaje mi się, że "tak" odnosi się raczej do czynności patrzenia, tj. do osoby patrzącego. "Takim" odnosiłoby się z kolei do tego, kogo ten pierwszy widzi. "Tak" sugeruje zatem, że opis ten odnosi się do subiektywnego postrzegania brata Paschalisa przez brata Celestyna - "beauty is in the eye of the beholder", jak mawiają - a nie jakim tenże jest w rzeczywistości.

[jazzik]

Czepiacie się. "Dom dzienny, dom nocny" bardzo mi się podobała a poza tym, to chyba najbardziej dolnośląska z jej książek.
Poza tym rozjaśniła mi zagadkę tej ukrzyżowanej świętej z brodą, którą widziałam podczas zwiedzania Wambierzyc.

[uzytkownik_konta]

Może wyjaśnię, że mam bardzo wysokie zdanie o stylu Tokarczuk i kiedy zobaczyłem to "tak", reakcją moją było "Ha! Wreszcie!", bo to pierwsza niedoskonałość, na którą trafiłem

[jazzik]

Mnie to nie razi, bo słyszałam konstrukcję "kiedy tak" + czynność miliony razy. Moja polonistka z technikum miała manierę mówić w ten sposób "kiedy tak tutaj...", ale przyznaję, że nie spotkałam się z tą konstrukcją w innych regionach Polski.

[uzytkownik_konta]

Też jest mi dobrze znana, z tym, że:

• wydaje mi się, że ma ona sens przede wszystkim wtedy, kiedy "tak" odnosi się do wcześniejszej części tekstu - np. "Szedł oglądając wystawy sklepowe. W tym kraju były one bardzo bogate; w oczach mieniło mu się od kryształów, pięknych sukien i eleganckich mebli. Kiedy tak sobie szedł...";
• inaczej "tak" jest zbędne, a sam staram się walczyć u siebie ze zbędnymi wstawkami w mowie i piśmie, toteż bardziej to zauważam u innych.

[Hebius]

https://www.facebook.com/NastiiRPG/post ... cale=pl_PL

OTWARTY NABÓR DLA OSÓB TWÓRCZYCH

Czy masz w sobie twórczą duszę? Czy Twoje pióro lub pędzel pragną wyrazić nienormatywne historie, które jeszcze nie znalazły swojego miejsca na świecie? Jeśli tak, mamy dla Ciebie wyjątkową okazję!
Zapraszamy do udziału w otwartym naborze do stworzenia:
- opowiadań,
- ilustracji,
- ścieżek
- konwencji,
- a nawet naklejek, kostek, czy innych gadżetów,
do gry RPG „Napalone Lesbijki z Mieczami”
W związku ze zbliżającą się zbiórką na tłumaczenie oraz wydanie NLzM szukamy oryginalnych dzieł, inspirowanych klasyką literatury, historią lub popkulturą, które będą promować równość, walkę z niesprawiedliwością oraz akceptację różnorodności. To doskonała okazja, by podzielić się swoją wyobraźnią i stworzyć coś, co zainspiruje innych!
Wymagania:
- Dzieła powinny być w duchu gry „Napalone Lesbijki z Mieczami”,
- Prace nie mogą być stworzone przy pomocy AI,
- Udział mogą wziąć jedynie Osoby pełnoletnie.
Chcemy uczciwe wynagrodzić Twój czas. Zależy nam na indywidualnym podejściu do każdej osoby biorącej udział w naszym projekcie, dlatego zapłatę ustalimy, negocjując ją z każdym autorzem osobno. Preferowaną formą rozliczenia są zestawy zbiórkowe, ale zostawiamy też otwartą furtkę na jednorazowe wynagrodzenie finansowe — niezależnie od wyboru, prosimy o przysłanie swojej propozycji w mailu :3
Nie wahaj się też pracować nad swoim pomysłem na lesbijkowym discordzie i zbierać feedback od naszej społeczności!
Jeśli chcesz mieć szansę na opublikowanie swoich dzieł, prześlij nam swoje zgłoszenie na lesbijki@nastii.pl do 31.05.2024.
Dołącz do naszej inicjatywy i wspólnie stwórzmy coś wyjątkowego!
Podziel się tą wiadomością z każdą osobą, która mogłaby być zainteresowana!

Niestety nigdy nie grałem w „Napalone Lesbijki z Mieczami” i nie jestem lesbijka. Ale gdyby ktoś był w temacie i potrzebował pomocy to służę swoim piórem

[Czarek90]

Może tłumaczka korzystała z Tęczowego słownika?

A propos "Kurewien" – jest recenzja w Dwutygodniku.
I tam, co do tłumaczenia, słów więcej niż kilka:

Jedną z rzeczy, które uderzyły mnie już od pierwszej strony „Kurewien”, jest to, jak przetłumaczone zostało samo słowo travesti. Zgodnie z intencją autorki tłumaczka nie podjęła próby udomowiania go i sprowadzania do przyjaznych, neutralnych wariantów takich jak, powiedzmy, „osoba trans”. [...] Zamiast tego jest jakże swojska – i jakże poetycko dosadna – „wywłoka”.

Podobne decyzje translatorskie wypełniają strony „Kurewien”. Cliente, klient kupujący usługi bohaterek, stał się „lujem”. Tam, gdzie travesti nie przekształciły się jeszcze w wywłoki, występują również jako lasencje, czasami lachociągi. Z brujas – które angielska tłumaczka oddała tak nieapetycznie neutralnym queers – mamy z kolei wyciągnięte prosto z Witkowskiego „przeróżne czuczła”. Pod tym względem „Kurewny” są istnym wieczornym kursem pedalskiego slangu z heroicznej epoki dawania dupy w okolicach Centralnego [...].

... no więc, Hebius, a nuż korzystano właśnie z "Tęczowego słownika" Albo z Lubiewa


Cała recenzja: J. Szpilka, "Wywłoka, zwierzyniec, kostnica" w "Dwutygodnik.com"
https://www.dwutygodnik.com/artykul/112 ... tnica.html

[Hebius]

O! Dziękuję! Zaraz sobie przeczytam całość.

Ten luj zamiast klienta, no nie wiem. Luj jak dla mnie to przede wszystkim obiekt gejowskiego pożądania.
Specjalistka o gejowskiego słownictwa widzi to podobnie:

Luj - nieokrzesany, prymitywny mężczyzna o orientacji heteroseksualne, budzący zainteresowanie homoseksualistów jako najbardziej atrakcyjny obiekt seksualny; potoczne; środowiskowe

Klient nie niesie z sobą żadnych takich skojarzeń.

edit.
Już widzę, że najpierw powinienem był przeczytać tekst z Dwutygodnika, a później cokolwiek tu pisać.

Tłumaczenie „Kurewien” jest zwyczajnie brutalne. Brutalne w sposób, który tłumi lekturę pod nawałem obelg, wyzwisk i celowo zbrzydzającego slangu. Wybór ten był oczywiście celowy i miał podobno (znowu odnoszę się tutaj do posłowia) na celu zachować „pierwotną szatę językową”. Trudno mi jednak nie odnieść wrażenia, że to, co zamiast tego zostało wytworzone, to całkiem nowa scenografia dla tekstu – obsrana, knajacka. I idealnie pasująca do stereotypowego obrazu tego, jak wygląda ubogie życie w ruinach latynoamerykańskiego kapitalizmu. To tłumaczenie, które działa jak żółty filtr nakładany na kamerę, kiedy hollywoodzcy filmowcy chcą przypomnieć widzowi, że rzecz się dzieje w Meksyku. W ludzkim piekle albo nawet w zoo.

Tylko czy sama autorka aby na pewno napisała taką powieś?

[Hebius]

Na stronie wydawnictwa Próby można przeczytać list Jarosława Iwaszkiewicza do Józefa Wittlina (Stawisko, 22 VII 1947)

https://wydawnictwoproby.pl/list-jarosl ... -wittlina/

Może planują wydanie tomu korespondencji obu panów?

[Czarek90]

Kontynuując wątek tłumaczenia "Kurewien"
i m.in. nie(po)rozumienia w przekładzie tavesti
polecam podcast Dwutygodnika – rozmowę z J. Szpilką:

https://www.dwutygodnik.com/artykul/112 ... zycie.html

[Hebius]

Szkoda, że podcast. I przykre, że autorka (Barbara Klicka) zwraca się tylko do słuchaczek i słuchaczy, tak ewidentnie wykluczając osoby słuchackie. Nie wiem, czy inkluzywna wrażliwość którą staram się w sobie rozbudzić, pozwoli mi na dosłuchanie audycji do końca.