Dziś oficjalnie ministra kultury Hanna Wróblewska ogłosiła wyniki postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie:
— Mogę już powiedzieć, że w piątek odbyło się drugie posiedzenie sądu konkursowego, który większością głosów wskazał panią Dorotę Ignatjew jako osobę rekomendowaną na stanowisko dyrektorki Teatru Starego w Krakowie. Pani Dorota wskazała jako dyrektora artystycznego pana Jakuba Skrzywanka — przekazała dziennikarzom ministra.
Przypomnę, że Dorota Ignatjew to dotychczasowa dyrektorka Teatru Nowego w Łodzi. To ona zatrudniła na etacie pierwszego w Polsce transpłciowego aktora Edmunda Krępińskiego.
A Jakub Skrzywanek wiele już razy współpracował jako reżyser że Starym. To ten od poznańskiego spektaklu o umieraniu Jana Pawła II.
Sądzę, że to fajny tandem, który ma szansę otworzyć kolejny wielki rozdział w historii tego wyjątkowego teatru.
„ Życie Galileusza”
Teatr Dramatyczny im. Szaniawskiego w Wałbrzychu
Dyrektor wrocławskiego Teatru Capitol przypomniał tekst Brechta. Zgodnie z prawami autorskimi nie wolno w nim dokonywać żadnych skrótów. Wałbrzyską inscenizację trzeba było więc jakoś „ uatrakcyjnić” wizualnie: stąd instalacje wideo, fantastyczna muzyka Kuby Suchara, kostiumy Agaty Bartos i scenografia Anny Haudek. Przedstawienie zachwyca plastycznie malarskim pięknem poszczególnych scen. W centrum pozostaje jednak dramat człowieka, naukowca/ Piotr Charniecki/ . Galileusz, trochę hipster, trochę mistrz, zmuszony jest odwołać swe nauki, aby móc dalej pracować. Postać Galileusza jest bardzo współczesna. To guru, uwikłany w rozmaite zależności/ inkwizycja/ . Osoba Galileusza pokazana jest szalenie wieloaspektowo: porusza jako ojciec Wirginii/ fantastyczna Dorota Furmaniuk/ i ich relacja przypominać może Leara i Kordelię. To córka z dworskiej celebrytki stanie się oddaną towarzyszką samotni ojca. Sceny z wiolonczelą i taneczne układy Furmaniuk są dla mnie najpiękniejsze w spektaklu.
„ Życie Galileusza” w Wałbrzychu to przedstawienie bardzo współczesne, przywołuje dzisiejsze pytania o głoszenie prawdy i ponoszenie tego konsekwencji, dominację rozmaitych „ izmów” nad wolnością i niezależnością jednostki.
Spektaklem Imieli pożegnano długoletnią dyrektor naczelną wałbrzyskiej sceny panią Danutę Marosz, postać niezwykłą, która z prowincjonalnego teatru do likwidacji uczyniła ważny teatralny ośrodek. To przecież tutaj zaczynali swoje kariery Klata, duet Strzępka/ Demirski, Świeżewski, Skrzywanek………………….
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
„ Kolejność fal „
Wrocławski Teatr Współczesny
Na kameralnej Scenie na Strychu oglądamy sytuacje z życia trzech par : młodej, w wieku średnim i dojrzałej. Utarczki słowne, animozje, pretensje, ale i miłość, czułość, partnerstwo, akceptacja. To nie są jedynie monologi, bo reżyserka Daria Kopiec zrobiła wiele, by tekst Filipa Zawady „ ożywić” . Stąd świetna choreografia Anety Jankowskiej, muzyka chóralna Aleksandry Gronowskiej czy grana na żywo muzyka Dominiki Korzenieckiej. „ Fale” w związku mają więc swoją formę muzyczną i ruchową. Sam tekst daleki jest tylko od obyczajowości . Wiele tu metaforyki, iluzji, związek jawi się tu jako symbioza, dawanie i branie, nieustanna wymiana energii.
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
