Gejowszczyzna książkowa.

[Michał]

To tylko rozważania, czemu bohater zwymiotował w filmie

[Dorian_Gray]

@Hebius
książkę Dentona Welcha zakupię ...
jak miałem z szesnaście, siedemnaście lat, to też tak bawiłem
się przed lustrem : - X

[kaylan]

Tak trochę offtopikowo, ale śledzę profil autora na FB, a to zdjęcie nawet mi się spodobało. I treść postu.

Nie wiem, kiedy dokładnie przestałem przepraszać za to, kim jestem. Może wtedy, gdy zrozumiałem, że jeśli chcesz być kochanym, musisz najpierw zaakceptować siebie – nawet w tej wersji, której inni się nie podoba.

Dziś nie wstydzę się nagości. Ani tej fizycznej, ani tej emocjonalnej. Bo jedno i drugie bywa prowokujące, ale też cholernie prawdziwe. I jedno i drugie wymaga gigantycznej pracy nad soba, więc czego miałbym się wstydzić?

Nie zakładam masek, chociaż czasem wciąż próbuję się schować za pozorami.
I może właśnie o to chodzi – żeby nie grać dla wszystkich. Tylko być sobą dla tych, którzy zobaczą coś więcej.

Tak, na tym zdjęciu siedzę prawie nago. Tak, mam kij baseballowy. Nie… nie mam zielonego pojęcia, jak się w to gra

To zdjęcie to trochę żart, trochę stylówka, trochę „a może tak po prostu ja”….
Nie trzeba być mięśniakiem aby być dumnym ze swojego ciała i też nie trzeba być zawsze grzecznym, żeby być wartościowym.

Czasem po prostu dobrze jest… być sobą. Nawet z gołą stopą na pierwszym planie… nie amatorzy tych fetyszy też mają coś z życia

https://www.facebook.com/zwyczajnychlop ... %2CO%2CP-R

Na instagramie i x ma nawet odważniejsze posty

https://www.instagram.com/zwyczajnychlo ... mg_index=1
https://www.instagram.com/zwyczajnychlo ... thfzkIIn7/

[Hebius]

Wiem. Ale to nie mój typ urody. Na tej fotce, którą wrzuciłem wygląda ciut dojrzalej i jakby miał więcej ciała, i chyba dlatego przypadła mi do gustu (i jeszcze o Dorianie pomyślałem na widok tak wyeksponowanej stopy; swoją drogą długa ta stopa). Ogólnie to ja chyba wole, jak jest ubrany, im bardziej, tym lepiej.

[Nathi]

Jezus Maria wygląda prawie identyczne z twarzy jak mój najlepszy kumpel z gimnazjum.
Jedyna różnica, że kumpel ma dłuższe włosy i mu się dość mocno kręcą. Ale nawet kolor maja taki sam.

Nie mogę paczeć, bo zaraz kumpla widzę i mnie bierze na wymioty z zniesmaczenia, że takie foty mi się z kumplem kojarzą.

[Dorian_Gray]

Wiem. Ale to nie mój typ urody. Na tej fotce, którą wrzuciłem wygląda ciut dojrzalej i jakby miał więcej ciała, i chyba dlatego przypadła mi do gustu (i jeszcze o Dorianie pomyślałem na widok tak wyeksponowanej stopy; swoją drogą długa ta stopa). Ogólnie to ja chyba wole, jak jest ubrany, im bardziej, tym lepiej.

... widziałem go nawet kiedyś w moim sklepie ...
za bardzo lalkowaty, sztuczny jakiś,
jak dla mnie ...

[Hebius]

Mogłeś poprosić o autograf.

[Czartogromski]

Zapowiedź:

Katarzyna Wojnicka: Mężczyznologia. - Wydawnictwo Naukowe PWN, 2025.



Data premiery: 02.07.2025

Autorka odważnie podejmuje krytyczne pytania o to, jak rozumieć i badać męskość, ukazując jednocześnie, jak wysoką cenę płacą społeczeństwa, wspólnoty, kobiety, osoby niebinarne, a także sami mężczyźni za utrwalanie wzorca hegemonicznej męskości.

Na razie nie wiadomo, czy i na ile rzecz będzie się kwalifikować do gejowszczyzny, no ale jeśli obraz ma być kompletny, to jakieś nawiązania muszą się pojawić.

Katarzyna Wojnicka jest współautorką książki "Gender w społeczeństwie polskim" (2011) i współautorką raportu "LGBTQ movement in Poland and one of its active members" https://www.academia.edu/795362/LGBTQ_m ... ve_members

[bolevitch]

czy dobrze pamiętam, że w Dniu szakala Forsytha był wątek gejowski? Co prawda film oglądałem badzo dawno temu, gdy byłem w podstawówce. Książki nie czytałem

[Hebius]

Tak, w którymś filmie był, tylko nie pamiętam, starym, czy nowym.
W Paryżu (?) Szakal wyrwał geja na pikiecie, żeby mieć lokal i chyba go zabił przez przypadek, a nie specjalnie, bo tamten rankiem się przebudził nie w porę i coś zobaczył, czego nie powinien zobaczyć. Tak to mniej więcej zapamiętałem. Ale też widziałem film bardzo dawno temu, ten stary przynajmniej, więc nie wiem na ile to, co pamiętam, ma odbicie w rzeczywistości.

[Baltazar221]

Tak był tam ten wątek branżowy. Niestety po raz kolejny zrobił na mnie zle wrażenie w kwestii pokazywania nas. Byliśmy tam tylko narzędziem i wykorzystano nas dla własnych potrzeb, zupełnie innych jak te okazywane.

[bolevitch]

właśnie, poderwał i zabił, ale tylko po to, by mieć lokum...

[Hebius]

Już o tym wspominałem przy okazji odsłuchania rozmowy z autorem, ale wrzucę i tu dla porządku:


Marcin Margielewski, Zakazana arabska miłość

Prószyński Media, Data premiery: 2025-06-03

Nieznane oblicze turystycznego raju, który dla wielu swoich obywateli jest prawdziwym piekłem

Rami bał się w życiu tylko Boga i policji. Tą ostatnią, odkąd był dzieckiem, straszyła go matka. Kiedy chciała go skarcić, mówiła, że złapią go, zawiozą na komisariat, a potem zamkną w więzieniu…

Na koncert zespołu Mashrou’ Leila w Kairze jesienią 2017 roku czekały tysiące fanów. Rami też. Matka oczywiście przestrzegała go, by tam nie szedł – tak na wszelki wypadek, trochę z przyzwyczajenia. Nie wiedziała nawet, o czym śpiewa wokalista, nigdy nie słyszała ich muzyki. Rami sam nie był pewien, czy chce pójść, ale czuł, że powinien. Na co dzień zagubiony, w poetyckich tekstach grupy odnajdował siebie.

Nie mógł się spodziewać, że ostatni akord, który wybrzmi ze sceny, da początek nieodwracalnym zmianom w jego życiu. Że wraz z nim wypowiadana bezwiednie przepowiednia matki nabierze mocy. Nie miał pojęcia, że w trakcie koncertu dojdzie do zamachu terrorystycznego, a już na pewno nie podejrzewał, że on sam zostanie oskarżony o to, iż jest jednym z zamachowców.

Był jeszcze bardzo młody, ale zdążył się zorientować, że jego kraj troskę o obywateli ma wypisaną wyłącznie na sztandarach, a słowami o miłości Allaha usprawiedliwia niesprawiedliwość, jakiej się dopuszcza. Miał jednak nadzieję, że nigdy nie będzie musiał się o tym przekonać na własnej skórze.

Oto nieznana twarz wakacyjnego raju. Pudrujący swój wizerunek Egipt oficjalnie chwali się przed turystami demokracją i dbaniem o europejskie standardy, nieoficjalnie zaś chętnie sięga do islamskiego fundamentalizmu, gnębiąc wszystkich, którzy wymykają się odgórnie narzuconym normom.

str. 344

[Czartogromski]

Ło, autorowi zabrakło już skrzywdzonych księżniczek chyba

[Hebius]

Nie oceniaj książki po okładce i posłuchaj, pooglądaj autora (namiary na wywiad w temacie z YouTube) to zmienisz niegatywne nastawienie do reportazysty.
A! O której ze swoich wcześniejszych książek powiedział, że to właściwie gejowski kryminał, ale nie zanotowałem od razu, więc nie jestem na 100% pewny, że chodziło o Tajemnice hoteli Dubaju.

[Czartogromski]

Anne Camling: Niedopasowani / zilustrowała Isadora Zeferino ; tłumaczenie Justyna Kukian. - Młody Book, 2025. - Oryg.: Mismatched.

Retelling „Emmy” Jane Austen. Queerowa adaptacja przenosi „Emmę” do współczesnego liceum w Queens w Nowym Jorku.

[Czartogromski]

Janine Janssen: Normalsi. T. 1 / [font:] S. Al Sabado ; przełożyła Agnieszka Kalus.- Uroboros, 2025.

Sébastien ma dosyć spełniania oczekiwań rodziców. Marzy, by nauczyć się czarów. Wyjeżdża więc na studia do magicznego Paryża, miasta zamieszkanego przez dżinny, nieumarłych, wróżki czy cyklopów... A także przez pewnego naprawdę przystojnego wampira, którego Séb spotyka przypadkiem w klubie. I który świetnie całuje. Tylko czy będzie zainteresowany czymś poważniejszym? I czy Sébastien jest na to gotowy? Nawiązywanie nowych relacji dla nikogo nie jest łatwe... Na szczęście można liczyć na wsparcie kogoś z ekipy niezwykłych przyjaciół!

[Czartogromski]

Fuuko Minami, Takiba: Light of my life / przekład: Tomasz Molski. - Kotori, 2024.

Akimaru i Minagi znają się jeszcze z liceum. Obaj marzyli o wielkich karierach, ale wybory, jakich w życiu dokonali, znacząco utrudniły im realizację tych planów. Zamiast zostać lekarzem Minagi pracuje jako host, a Aki musiał zrezygnować z zawodowego sportu i przejął zakład fryzjerski po dziadku. Kiedyś tych dwóch łączyła przyjaźń, z czasem jednak ich drogi się rozeszły. Czy uda im się odbudować nadwątloną relację, gdy Minagi poprosi dawnego przyjaciela o pomoc?

[Hebius]

No proszę.
host - maskulatyw od hostessy.
Nawet z mangi yaoi człowiek może się czegoś nowego dowiedzieć.

[Czartogromski]

Studia de Cultura 16 (4)
Redakcja naukowa tomu: Magdalena Stoch, Agnieszka Urbańczyk
Temat przewodni: Queerowanie cyber- i popkultury. Nowe kultury sprzeciwu, oporu i kontestacji



https://studiadecultura.uken.krakow.pl/issue/view/712

Pisać i przeżywać queer. Kilka uwag o queerze i psychoanalizie
Odbiór filmowych i serialowych reprezentacji osób transpłciowych przez przedstawicieli tej grupy
Everyone Should Mind their Jihād”. Polish Female Converts to Islam against Homonegativity
Kosmiczny autyzm – (nie)intencjonalna reprezentacja osób w spektrum autyzmu na podstawie serii "Star Trek"
"Studium w queerze" – queerowanie Sherlocka Holmesa
Kto się boi queerów? Problem reprezentacji mniejszości seksualnych w filmach MCU
Mangi "Boys’ Love" na polskim rynku wydawniczym w latach 1996–2016. Rekonesans badawczy
Charakterystyka polskiej literatury dla młodzieży początku XXI wieku. Przykład "Fanfika" Natalii Osińskiej
Recenzja książki "CiałoTeksty. Literackie i filmowe reprezentacje transpłciowości" Anny Kujawskiej-Kot (Universitas 2024)
Nie chciała być „ofiarą A”. Recenzja książki "Czarna skrzynka. Sprawa, która stała się symbolem japońskiego #MeToo" Shiori Itō