Wcześniej Oliwiera wyrzucili chyba w 2 czy 3 odcinku
https://www.instagram.com/p/DPA0H03ALh1/ jak dla mnie miał największe zadatki na modela. W tym programie nic mnie już nie zdziwi, wyrzuciłbym na zbity pysk całe jury....
Dawid Woliński: pożal się losie projektant, o którym świat nie słyszał, w życiu nie uszył ani jednego ciucha, pojęcia nie ma o krawiectwie.
Dżoana: słodka idiotka, która w całej swojej modowej karierze nie doświadczyła żadnego kontaktu z high fashion.
Tyszka: Fotograf co się na wszystkim zna, poza programem w normalnej pracy nie ma nic do gadania w kwestii modelek i modeli, ich ubioru ani warstwy artystycznej projektu, jest po prostu dobrym fotografem tylko tyle i aż tyle, w Top Model wtrąca się we wszystko.
Katarzyna Sokołowska: Podobnie jak w przypadku Tysia, pani od logistyki, zamawiania głośników, scenerii ozdóbek na pokazach mody, w programie Top Model ubzdurała sobie, że zna się na wszystkim co z modą związane.
zakulisowy pomocnik jury
Piróg: były tancerzyk, zero doświadczenia zawodowego z modą, nie wiadomo skąd wziął się w programie, może komuś tyłka dał
Do tego sam program skupia się mniej na modzie, a więcej na emocjach i dramach między uczestnikami oraz rzecz jasna gwiazdorzeniu jury. Brak pokazywania tworzenia mody od kuchni, przekazywania wiedzy o najsłysznniejszych projektantach ich dorobku, historii itd. Co prawda w zeszłej edycji poświęcili 10 min na Arkadiusa i tyle dobrego na kilkanaście sezonów Top Model.
. Niedawno oglądałem serial dokumentalny o reality show, w którym „odchudzano grubasy", bardzo popularnym. Po latach wyszło, że uczestnicy byli dręczeni. Mimo to, tak bardzo wierzyli, że tylko dzięki programowi schudną, że byli w stanie narazić życie. Organizatorzy zorganizowali bieg na plaży dla ludzi ważących po 150, 200 kg, kto dotarł do mety- został przyjęty do programu. Jedna z kobiet nie dała rady, upadła, ale dalej się czołgała w upale, w końcu doszło do zatrzymania krążenia, zabrał ją helikopter, cudem przeżyła.
. Charlie odciął się od społeczeństwa nie tylko przez wygląd, ale też przez ograniczenie fizyczne, przecież ledwo wstawał. Autor skupia się na wyglądzie i na tym, że „ludzie tak to widzą, ludzie się śmieją, gdy widzą jak je" itp. Może sam tak to widzi? Film jest o samotności i izolacji, w tym przypadku więzieniem jest ciało, ale wciąż to film przede wszystkim o samotności.
