OUTFILM

[Hebius]

Męskie szorty 4: Obsesje / Boys On Film 16: Possesion, 2017
Dziesięć krótkometrażówek.

1. ZŁOTY (Niemcy, 2016)

Kiedy złoty chłopiec zmienia się w złotego mężczyznę, poczucie inności stopniowo zaczyna go przytłaczać. Wszystko się zmieni, kiedy odkryje, że tak naprawdę nie jest jedyny.

Przekombinowany. Bardzo.

2. JAMIE (Wielka Brytania, 2016)

Nieśmiały Jamie spędza popołudnie z Benem, którego dopiero co poznał przez aplikację randkową.

O niczym, ale całkiem przyjemne.

3. B. (Niemcy, 2015)

B. jest rozdarta między nieudanym związkiem z K. i uczuciami wobec innej kobiety.

Animacja dla lesbijek. Nie wiem, skąd ten tytuł w tym zestawie.

4. PYOTR495 (Kanada, 2016)

Nastoletni Pyotr mieszka w Moskwie - miejscu, w którym młodzi geje wciąż są brutalnie prześladowani przez prawicowe grupy. Pewnego wieczoru umawia się przez internet na randkę, która okaże się dla niego prawdziwym koszmarem

.
Ciekawy w sumie, ale jak naucza Jacek Dehnel Ruski nawet po śmierci nie może być dobry, bo nadal utrwala rosyjski imperializm.

5. KIEDY MĘŻCZYZNA KOCHA KOBIETĘ (Wielka Brytania, 2016)

Niewyoutowany Nick dowiaduje się, że jego matka niespodziewanie przyjeżdża z wizytą. Zwraca się o pomoc do najlepszej przyjaciółki i prosi ją o udawanie jego partnerki.

Zaskakująco zabawny, choć aktorsko może nie do końca satysfakcjonujący.

6. CHODŹ ZA MNĄ (Belgia, 2015)

Osiemnastoletni Jasper jest szaleńczo zakochany w swoim nauczycielu sztuki.

Ładny, prawdopodobny, smutny. (+)

7. SZANSA (Wielka Brytania, 2015)

Po śmierci ukochanej żony, życie Trevora stało się puste. Spotkanie tajemniczego mężczyzny o równie trudnej przeszłości sprawia, że otwierają się przed nim nowe perspektywy.

Tak tak, każda potwora znajdzie swojego amatora.

8. ZNAK (USA, 2016)

Kiedy Ben zbiera się na odwagę by zaczepić Aarona na stacji metra, przekonuje się, że chłopak jest głuchy. Pomimo utrudnionej komunikacji, szybko zaczyna rozkwitać między nimi uczucie.

Przewidywalne, ale para ładna.

9. DALEKO STĄD (Wielka Brytania, 2015)

Alex i Paolo umówili się na jednorazowy seks. Chociaż właściwie się nie znają, Alex zaprasza Paolo do domu swojej ciotki w Nicei.

Ładne ciała i nic więcej.

10. RODZICE (Szwecja, 2016(

Marely porzucił Erika, kiedy dowiedział się, że ten uprawia seks za pieniądze.

Cel uświęca środki. Naciągane, ale skoro się odrzuca chrześcijańska moralność, to czemu nie? Plus za temat.

Podsumowując - zestaw średni, żeby wręcz nie powiedzieć bezlitośnie, że słaby.

https://www.outfilm.pl/meskie-szorty-4

[Hebius]

Konsekwencje / Posledice, Słowenia 2018
Reżyseria Darko Štante

Interesujące kino, dobrze zagrane, momentami mocno przewidywalne, ale ogólnie ciekawe.

Nastoletni bohater ma problemy z panowaniem nad agresją, być może też z samoakceptacją, na pewno z przystosowaniem do obowiązujących norm społecznych. Gdy w konsekwencji trafia do poprawczaka, szybko ulega fascynacji i wpływom miejscowego samczyka alfa, który imponuje mu kryminalnym dorobkiem i pociąga seksualnie.
Wiadomo od razu, że taka historia nie może skończyć się happy endem, zwłaszcza że uroczy Andrej (Matej Zemljič) jest spragniony czułości i miłości, ale mimo wszystko warto rzucić na film okiem. Tym bardziej, że w brutalnym zakończeniu, zwłaszcza gdy jest się gejem, można odnaleźć niezdrową, perwersyjną satysfakcję.

https://www.outfilm.pl/konsekwencje


Matej Zemljič (Andrej) - Timon Šturbej (Željko) - Gašper Markun (Niko)

Jak sobie teraz pomyślałem przyglądając się temu ostatniemu zdjęciu - mogę być mocno nieobiektywny w ocenie filmu, bo bohater grany przez Mateja mocno przypomina chłopaka, w którym byłem zakochany w ogólniaku - w swoim zagubieniu, urodzie młodego ciała, a chyba najbardziej w uśmiechu.

[Hebius]

Połówki / Knochen und Namen, Niemcy 2023
Reżyseria Fabian Stumm
Knut Berger (Jonathan), Fabian Stumm (Boris), Magnús Mariuson (Tim)

Boris (aktor) i Jonathan (pisarz) są ze sobą od ośmiu lat. Ich związek jest na tyle dojrzały, że w zasadzie mogą leżeć koło siebie w łóżku i każdy może zajmować się swoimi sprawami. Boris bierze udział w próbach do nowego filmu i w trakcie zbliża się niebezpiecznie do aktora, z którym ma występować. Jednocześnie zaczynają mu się mieszać emocje granej postaci z jego własnymi. W tym czasie Jonathan próbuje zdefiniować na nowo swój pisarski styl, przepracować problem straty, a proces twórczy czyni go jeszcze bardziej wrażliwym na wszystko, co dzieje się wokół.

Lubię niemieckie kino, a ten film tylko mnie utwierdza w sympatii dla kinematografii naszych zachodnich sąsiadów. Mamy tu ładną parę i ciekawie pokazany związek dwóch artystów z prozą ich wspólnego życia, dalszą rodziną w tle i pracą zawodową, która potrafi namieszać w głowie i w związku.
Dodatkowy plus za zabawną scenę z Knutem Bergerem full frontal.

Po komentarzach na OUTfilmie widzę, że nie jestem osamotniony w wysokiej ocenie tytułu, który niewątpliwie warto obejrzeć.

https://www.outfilm.pl/polowki

[Hebius]

Moje lato z Carmen / To kalokairi tis Karmen Grecja 2023
Reżyseria Zacharias Mavroeidis
Obsada Yorgos Tsiantoulas (Demosthenes aka Demos), Andreas Labropoulos (Nikitas), Nikolaos Mihas (Panos)

Mam problem z tym filmem. To zabawna komedia, dobrze zagrana, z ciekawą historią i wizualną oprawą, ale przy każdym ze składników pojawia się drobne zastrzeżenie, jakieś ale.

Demos i Nikitas to dwójka najlepszych przyjaciół, którzy od lat próbują rozwijać swoje aktorskie kariery [no to nie do końca prawda - Demos już sobie darował aktorstwo i pracuje teraz jako urzędnik w jakimś ministerstwie, a Nikitas postanowił zostać reżyserem, bo jest na tyle zmanierowany i przegięty, że nikt nie chce go obsadzać w rolach heteryków] . Jako geje muszą przy tym zmagać się ze stereotypami na temat tego, jak są postrzegani i do jakich ról pasują. Nikitas ma tego dość i postanawia napisać scenariusz i wyreżyserować własny film. Rodzaj queerowej komedii romantycznej, o jakiej sam zawsze marzył. Razem ze swoim przyjacielem zaczyna nad nim pracę, omawiając kolejne perypetie bohaterów na plaży dla nudystów, w upalne, kipiące erotyzmem greckie lato. Za kanwę pisanego scenariusza służą ich własne przeżycia, zwłaszcza rozstanie Demosa z chłopakiem, do którego nadal coś czuł, więc zaopiekował się latem jego psem, Carmen. Fikcja scenariusza i wspomnienia mieszają się z rzeczywistością.

Teksty i spostrzeżenia padające w filmie są zabawne, ale tak dużo tego, bo oprócz normalnej rozmowy jeszcze dochodzą jakieś didaskalia związane z pisaniem scenariusza, że widziałem sztuki teatralne mniej przegadane niż ten film. "To by była fajna powieść" - pomyślałem sobie w połowie, patrząc na ładne nagie męskie ciała relaksujące się na rozgrzanej plaży¹.

Skoro jesteśmy już przy nagości, tak jest jej sporo i full frontal nawet. Ale przeważnie pokazywane jest wszystko z takiej odległości, że bez lupy ani rusz. W sumie jest więcej obietnicy niż tego, co dostajemy.

Grający Demosa Yorgos Tsiantoulas pewnie przez pół filmu paraduje nago. Facet ma świetne ciało, a sam tyłek to już w ogóle - tylko łapać za te kształtne pośladki i się wgryzać. Ale ma coś takiego odstręczającego w twarzy, sam nie wiem co (może to ta gęsta, popia broda?), że o wiele bardziej podoba mi ciotowaty, chucherkowaty Andreas Labropoulos (a już zwłaszcza, gdy jest ubrany).

I tak jest cały czas, ze wszystko. Ale mimo to film polecam.


Nikitas przypomina mi trochę marcinkka.

https://www.outfilm.pl/moje-lato-z-carmen

____
¹ Czy skaliste wybrzeże schodzące bezpośrednio do morza, nawet bez wąziutkiego paska piachu przy wodzie to jeszcze/nadal plaża?

[Achim]

" Połówki " czyli po niemiecku " Knochen und Namen" kocham ten film. Zobaczyłem go zupełnie przypadkiem na festiwalu Nowe Horyzonty, przed południem plus spotkanie z reżyserem i aktorami. To było chyba z dwa lata temu, a on dalej we mnie siedzi......

[Hebius]

Knut Berger ładnie dojrzał. Wcześnie widziałem go w filmie Spacer po wodzie (Walk on Water, 2004) - tytuł też był kiedyś na OUTfilmie - i nie zrobił na mnie zbyt dużego wrażenia.

[Hebius]

Sunflower / Sunflower Australia 2023
reż. Gabriel Carrubba

Tytuł, który miał wczoraj premierę na OUTfilmie.

Siedemnastoletni Leo prowadzi z pozoru zwyczajne życie na przedmieściach Melbourne – szkoła, znajomi, kolacje z włoską rodziną i pierwsze miłości. Pod tą codziennością kryje się jednak sekret, którego boi się ujawnić. Gdy zaczyna odkrywać uczucia wobec swojego najlepszego przyjaciela ze szkoły, musi zmierzyć się z prawdą o sobie. Plotki, które rozchodzą się po szkolnej imprezie, wystawią na próbę jego relacje, odwagę i zdolność do zaakceptowania samego siebie.

Od razu po obejrzeniu zostałem z miłym wrażeniem, że to ładne niskobudżetowe kino.
Nic rewelacyjnego, czy odkrywczego - samoakceptacja i szkolna homofobia były wałkowane na różne sposoby zapewne tysiące razy - ale dla nastolatków i wielbicieli literatury Young Adult ten film z jego optymistycznym przesłaniem może dostarczyć sporo przyjemności.

Ale gdy rano zacząłem myśleć nad ty, co obejrzałem nocą... Pseudoartyzm i wizję pola ze słonecznikami zasłoniły mi fakt, że to w sumie smutny obraz. Bo oprócz głównego bohatera mamy przecież też Boofa, jego najlepszego przyjaciela, który...

... tutaj radzę już się zatrzymam, bo mimo wszystko warto ten obraz obejrzeć samemu.

ucieka przed akceptacją swojego uczucia do Leo i przynajmniej przed uznaniem własnej biseksualności, w homofobie. Bo to przecież Boof był inicjatorem pocałunku z Leo i to on musiał być osobą, która - uprzedzając zagrożenie posądzeniem o pedalstwo - puściła po szkole wieść o gejostwie chłopaka.
Leo zalicza lekki wpierdol od dotychczasowych szkolnych kumpli, ale szybko się pociesza seksem z gorącym rudzielcem i gładkim coming outem przed rodzicami. A Boof zostaje z niczym.

Luke J. Morgan (Boof) & Liam Mollica (Leo)

https://www.outfilm.pl/sunflower

[mike]

Również zapamiętałem ten film jako coś artystycznego oraz poważniejszego viewtopic.php?p=198194#p198194

[Hebius]

Później sobie przypomniałem o filmie, który tak nieśmiało i z zastrzeżeniami polecał Czartogromski i to był mój drugi tytuł sobotniej nocy

Kuzyni (Primos) / reżyseria Mauro Carvalho, Thiago Cazado ; w rolach głównych Thiago Cazado, Paulo Sousa.
(brazylijski, 2019, na Outfilmie)

Scenariusz, realizacja i aktorstwo na poziomie latynoskiej telenoweli sprzed lat. Lepiej wypadają fragmenty, gdy chłopcy zostają sami na ekranie. I tylko one pozwalają obejrzeć rzecz do końca.

I tak, to nie jest żadne kino z ambicjami na Oscara, aktorsko opowieść została rozegrana na poziomie telenoweli. Ale to w sumie całkiem zabawna komedia, nawet w tych lekko przeszarżowanych momentach, czy rolach (vide napalona uczennica Lucasa). I bardzo erotyczna

Jeśli ktoś szuka czystej, ożywczej rozrywki z może trochę bajkowym, ale prawdziwie pozytywnym przesłaniem, to śmiało może sięgać po ten tytuł.

[Hebius]

Również zapamiętałem ten film jako coś artystycznego oraz poważniejszego viewtopic.php?p=198194#p198194

O! To wyjaśnia skąd mi się wzięła odczuwalna znajomość niektórych obrazków.
Ten artyzm pozwala zakryć, zakłamać ponur wydźwięk filmu, więc w sumie nie wiem jak go potraktować - jako zaletę, czy nie bardzo.

[Hebius]

Outfilm: To tylko przyjaźń (Gewoon Vrienden).
Majd Mardo (Yad), Josha Stradowski (Joris), reż. Ellen Smit.

Tytuł (we wszystkich językach) odstręczająco banalny, ale 1,5 godziny w towarzystwie 2 ładnych chłopców (w tym jeden bardziej) da się spędzić nawet z niejaką przyjemnością (zwłaszcza w aspekcie wizualnym ).
(...)

Potwierdzam.
Zabawna komedia, leciutka i przyjemna.
Warto obejrzeć, nacieszyć oczy (moje bardziej cieszył ten starszy chłopiec) i podnieść się na duchu taką na wskroś optymistyczną opowiastką.

https://www.outfilm.pl/to-tylko-przyjazn

[Hebius]

Puls / Pulse Dania / 2020

Kolejna produkcja, z którą mam problem, gdy kończę oglądanie i zaczynam się zastanawiać nad ocena. Bo serial (a tak właściwie jeden film poszatkowany na osiemnaście kawałków po 10-15 minut) dla współczesnego młodego odbiorcy, dla którego liczą są przede wszystkim emocje. I tutaj "Puls" się sprawdza - budzi emocje i wciąga. Ale gdy człowiek przestaje chłonąć wzrokiem i zaczyna analizować opowieść, zaczyna też dostrzegać słabsze elementy fabuły.

A sama opowieść jest bardzo podobna do tej z australijskiego "Sunflower" - nastolatek, który już się wpasował w szkolne życie i znalazł paczkę kumpli, a nawet bliskiego przyjaciela, musi się zmierzyć z własną seksualnością, z uczuciami i z homofobią na poziomie, którego się nie spodziewałem po duńskiej produkcji.

Bastian ma 16 lat i większość wolnego czasu spędza wśród przyjaciół. Chłopcy grają w lokalnej drużynie koszykówki, w której Samir, jego najlepszy przyjaciel, jest gwiazdą drużyny, a także marzeniem dziewczyn. Zazdrosny i samozwańczy lider grupy, Erik, odkrywa, że Samir skrywa pewien sekret. Przyjaźń grupy zostaje wystawiona na próbę w obliczu przemilczanych tajemnic.

Aktor grający Samira to taki trochę przejrzały nastolatek, ale dziewiętnastoletni Albert Rudbeck Lindhardt (Bastian) jest uroczy i bardzo wiarygodny w swoim zagubieniu i koniecznościach wyboru.





Nie chcę pisać za dużo żeby nie psuć frajdy z oglądania, bo to serial, który warto samemu obejrzeć.

https://www.outfilm.pl/puls-sezon-1
https://www.outfilm.pl/puls-sezon-2

[Ballordo]

Zachęcony recenzjami Hebiusa, wykupiłem dostęp do Outfilm (najwyżej zrezygnuję po miesiącu).

Obejrzałem dość nudny "Kto chce poślubić astronautę" (Hebius ostrzegał!).

Jestem w połowie oglądania "Lato z Carmen" (piękne krajobrazy nadmorskie i ogólnie widoki na tych skałach ).

Zaciekawił mnie "Peter von Kant" (przyciągnęła mnie szczególnie gra aktorska Denisa Ménocheta). Polecam. Szczególnie Karl jest nie do podrobienia

Natomiast muszę coś skomentować - nie rozumiem i chyba nie zrozumiem z jakiego powodu ludzie w średnim wieku (i starsi) oglądają filmy i seriale, gdzie fabuła osnuta jest wokół życia nastolatków. Mnie osobiście nie interesuje to choćby w minimalnym stopniu.

[Hebius]

O tak, Peter von Kan, to niezły film. Widziałem już tytuł wcześniej, a teraz z przyjemnością powtórzyłem początek i może nawet dokończę, jeśli zabraknie mi chęci i pomysłu na wybór filmów z katalogu OUTfilmu.

Dla mnie fabuła i obecność nastolatków nie jest ograniczeniem w wyborze. W łóżku tak, ale nie w kinie. Z lesbijkami mam większe problemy, ale jeśli film jest świetny (Aimee i Jaguar), to może być nawet o lesbijkach.

Ostatnie dwa tytuły które oglądałem są bardzo mało gejowskie, ale mimo wszystko warte uwagi:



Turkusowa suknia / Le bleu du caftan 2022
Reżyseria Maryam Touzani

Spokojna opowieść o miłości z potencjalnie optymistycznym finałem. Plus marokańska egzotyka podana w sposób równie nienachalny, jak było pokazane uczucie bohaterów.
Ładny film, dobry na 1 listopada.

https://www.outfilm.pl/turkusowa-suknia



Biegacz, dziwka, Arab, mąż / Viens je t'emmène
Reżyseria Alain Guiraudie (ten od „Nieznajomego nad jeziorem”)

Tytuł bardzo dobrze oddaje treść filmu.

Trzydziestopięcioletni Médéric zakochuje się bez pamięci w starszej prostytutce imieniem Isadora. Na drodze tego uczucia staje nie tylko zazdrosny mąż kobiety, ale i atak terrorystyczny, jaki zaburza spokój w sennym francuskim Clermond-Ferrand. Miasto pogrąża się w panice, poszukiwania sprawców trwają, a za potencjalnego napastnika uchodzi każdy o nieco bardziej śniadej karnacji. Wśród podejrzanych jest także Sélim, bezdomny młody mężczyzna o arabskich korzeniach. Médéric udziela mu schronienia przed zimowym chłodem i pozwala ogrzać się na klatce schodowej kamienicy, w której mieszka. Nie spotyka się to z dobrym przyjęciem ze strony nieufnych sąsiadów. Ryzyko poważnego konfliktu, miłosne szaleństwo i coraz większa sympatia dla Sélima sprawiają, że uporządkowane życie Médérica zmienia się bezpowrotnie.

To dziwna powieść, zabawna tylko momentami i ze scenami, przy których każdy gej-esteta najchętniej by zamknął oczy, ale ma w sobie coś wciągającego.

https://www.outfilm.pl/biegacz-dziwka-arab-maz

[Hebius]

Natomiast muszę coś skomentować - nie rozumiem i chyba nie zrozumiem z jakiego powodu ludzie w średnim wieku (i starsi) oglądają filmy i seriale, gdzie fabuła osnuta jest wokół życia nastolatków. Mnie osobiście nie interesuje to choćby w minimalnym stopniu.

Podejście numer dwa:
Chyba nadal jestem ciekawy przeżyć i doświadczeń, które nigdy nie były moim udziałem i nigdy już nie będą, ale kiedyś teoretycznie mogłyby być.

[zachary]

O to to. Kwestia oderwania się od własnego życia i powrót do problemów życia nastoletniego. Taka nostalgia za czymś czego nigdy nie było. Też to mam i uwielbiam przez to filmy o nastolatkach, zwłaszcza te z wątkiem lgbt, a w tych aktualnych zawsze jakiś jest.

[Hebius]

Drobna uwaga techniczna. Na naszym forum mamy wypracowany zwyczaj unikania zbędnego cytatyzmu. Jeśli ktoś odpowiada bezpośrednio pod wpisem na który chce zareagować, to bez korzystania z funkcji Odpowiedz z cytatem.

[zachary]

Przepraszam, już poprawione

[Ballordo]

Chyba nadal jestem ciekawy przeżyć i doświadczeń, które nigdy nie były moim udziałem i nigdy już nie będą, ale kiedyś teoretycznie mogłyby być.

O to to. Kwestia oderwania się od własnego życia i powrót do problemów życia nastoletniego. Taka nostalgia za czymś czego nigdy nie było. Też to mam i uwielbiam przez to filmy o nastolatkach, zwłaszcza te z wątkiem lgbt, a w tych aktualnych zawsze jakiś jest.

W takim razie ja jestem za bardzo mentalnie osadzony w teraźniejszości, bo żadnych nostalgii tego typu nie mam.

[Hebius]

Ja się nie poczuwam do nostalgii, tylko do zwykłej ciekawości.

Kontynuując przegląd biblioteki OUTfilmu:



Saint-Narcisse / Saint-Narcisse (Kanada, 2020)
Reżyseria Bruce La Bruce

Artyzm tego działa mnie przerósł, ale wytrwałem do końca. I nie dałem się przegonić sprzed ekranu nawet aktorstwu na poziomie filmów porno. Skąd we mnie tyle wytrwałości i po co, nie mam bladego pojęcia. Na pewno nie dałem się uwieść urodzie odtwórcy głównej męskiej roli, Narcyza i Świętego Sebastiana w jednym. A może jednak?
Zdarzało mi się czytać z ukontentowaniem słabe książki, bo dostrzegałem w nich potencjał na zabawny serial kryminalny. Tu był potencjał gotyckiej opowieści... i nic więcej.

Polecam głownie osobom ciekawym porno, z którego wycięto wszystkie sceny bezpruderyjnego seksu.


Félix-Antoine Duval jako Narcyz z ładnym ptaszkiem

https://www.outfilm.pl/saint-narcisse