Właśnie byłem w teatrze
Regulamin forum
Info: tematy możliwe do przeglądania przez gości forum, dostępne indeksowanie dla bootów typu Google.
Info: tematy możliwe do przeglądania przez gości forum, dostępne indeksowanie dla bootów typu Google.
- marcin
- Posty: 12018
- Rejestracja: 25-07-2018 22:48:12
- Lokalizacja: PL
Re: Właśnie byłem w teatrze
Achimie a ty czym podróżujesz?
Mam nadzieję że pociągami
Mam nadzieję że pociągami
Gdy ludzie spotykają się z górami, dzieją się wielkie rzeczy.
(William Blake)
(William Blake)
- Achim
- Posty: 1271
- Rejestracja: 13-07-2019 19:29:55
- Lokalizacja: Wrocław
Re: Właśnie byłem w teatrze
Do Walbrzycha autem.
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
- marcin
- Posty: 12018
- Rejestracja: 25-07-2018 22:48:12
- Lokalizacja: PL
Re: Właśnie byłem w teatrze
Eeeeee
Gdy ludzie spotykają się z górami, dzieją się wielkie rzeczy.
(William Blake)
(William Blake)
- Achim
- Posty: 1271
- Rejestracja: 13-07-2019 19:29:55
- Lokalizacja: Wrocław
Re: Właśnie byłem w teatrze
„ Kartoteka „
Teatr Modrzejewskiej w Legnicy
Spektakl dyplomowy Maksymiliana Nowaka z Akademii Teatralnej im. Zelwerowicza w Warszawie przynosi bardzo współczesne i osobiste odczytanie dramatu Różewicza. To „ Kartoteka” Anno Domini 2024 : bohater bombardowany newsami, bodźcami, oczekiwaniami społecznymi i presją chce świętego spokoju. Grający bohatera Mateusz Krzyk świetnie wyraża zdziwienie swojej postaci. Niczym Kaspar Hauser wychodzi na świat z kokona pościeli, świat go dziwi, bohater nie rozumie go. Piękna jest koncepcja plastyczna przedstawienia : scenografia i kostiumy Katarzyny Pawelec i Radosławy Niezgody tworzą płaszczyznę bieli z lustrami. Świat zewnętrzny pojawia się tu nie tylko w osobach postaci, odwiedzających bohatera, lecz także sprzętów, atrybutów codzienności. Czy ucieczka od świata bohatera to efekt buntu, znudzenia, wycofania się. Porusza finał : monolog Matki w wykonaniu Katarzyny Dworak, piękny, liryczny, przypominający tom „ Matka odchodzi”.
Piękny spektakl, przypominający twórczość Różewicza i pokazujący ją w nowej, osobistej, współczesnej perspektywie.
Teatr Modrzejewskiej w Legnicy
Spektakl dyplomowy Maksymiliana Nowaka z Akademii Teatralnej im. Zelwerowicza w Warszawie przynosi bardzo współczesne i osobiste odczytanie dramatu Różewicza. To „ Kartoteka” Anno Domini 2024 : bohater bombardowany newsami, bodźcami, oczekiwaniami społecznymi i presją chce świętego spokoju. Grający bohatera Mateusz Krzyk świetnie wyraża zdziwienie swojej postaci. Niczym Kaspar Hauser wychodzi na świat z kokona pościeli, świat go dziwi, bohater nie rozumie go. Piękna jest koncepcja plastyczna przedstawienia : scenografia i kostiumy Katarzyny Pawelec i Radosławy Niezgody tworzą płaszczyznę bieli z lustrami. Świat zewnętrzny pojawia się tu nie tylko w osobach postaci, odwiedzających bohatera, lecz także sprzętów, atrybutów codzienności. Czy ucieczka od świata bohatera to efekt buntu, znudzenia, wycofania się. Porusza finał : monolog Matki w wykonaniu Katarzyny Dworak, piękny, liryczny, przypominający tom „ Matka odchodzi”.
Piękny spektakl, przypominający twórczość Różewicza i pokazujący ją w nowej, osobistej, współczesnej perspektywie.
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
- Achim
- Posty: 1271
- Rejestracja: 13-07-2019 19:29:55
- Lokalizacja: Wrocław
Re: Właśnie byłem w teatrze
Dla informacji Marcina : podróż odbyliśmy Kolejami Dolnośląskimi.
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
- Czartogromski
- Posty: 5893
- Rejestracja: 22-07-2018 10:10:25
- Lokalizacja: Kufszynek
- Kontakt:
- marcin
- Posty: 12018
- Rejestracja: 25-07-2018 22:48:12
- Lokalizacja: PL
Re: Właśnie byłem w teatrze
Gdy ludzie spotykają się z górami, dzieją się wielkie rzeczy.
(William Blake)
(William Blake)
- Achim
- Posty: 1271
- Rejestracja: 13-07-2019 19:29:55
- Lokalizacja: Wrocław
Re: Właśnie byłem w teatrze
„ Burza. Regulamin wyspy“
Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Na motywach sztuki Szekspira Katarzyna Minkowska/reżyseria/ i Jan Czapliński/ dramaturgia i adaptacja/ tworzą, opowieść o współczesnym teatrze : jego przemocowości, przekraczaniu granic, upadku autorytetów, kabotyństwie. Prospero/ lekko przypominający Krystiana Lupę/ Bartosz Woźny to święty potwór teatru: apodyktyczny, arogancki, zadufany. Wytrzymuje przy nim tylko Ariel/ Judyta Paradzińska/, mądra, wybaczająca, zakochana i wykonująca tytaniczną pracę za mistrza. Być może to głos o roli kobiet w sztuce : podrzędnej, podporządkowanej. To kobiety są w tym spektaklu dojrzalsze, mądrzejsze, wolne od kabotyństwa. Druga z nich córka Prospera Miranda/ Monika Stanek/ widzi wady ojca, parodiuje go, lecz okazuje mu też czułość i troskę. Fantastyczne są sceny ich obojga, nawiązujące do postaci Leara i Kordelii . Ale spektakl Minkowskiej opowiada także o utopii teatralnej : Trinkulo i Stefano/ Konrad Wosik i Kacper Sasin/ ujarani aktorzy celebryci chcą teatru egalitarnego, kolektywnego, gdzie każdy gra Hamleta. Niedawny upadek pewnego warszawskiego kolektywu pokazuje, że to teatralne mrzonki.
Opolski spektakl opowiada jednakże nie tylko o teatrze. To szersza narracja : o wspólnocie, porozumieniu, wzajemnym współistnieniu w grupie, społeczności. Czy test ono możliwe? Czy wymaga umów społecznych, tytułowych regulaminów czy po prostu podporządkowaniu się autorytetowi, guru i jakie są granice takiej dominacji .
Przedstawienie Katarzyny Minkowskiej zachwyca wizualnie. Zespół tancerzy w choreografii Krystyny Lamy Szydłowskiej komentuje akcję, dopełnia ją. Umowna scenografia Łukasza Mleczaka, muzyka Wojciecha Frycza i kostiumy Joli Łobacz tworzą uniwersalny, ponadczasowy świat. Są tu fragmenty komediowe, są liryczne/ poruszające sceny miłosne Mirandy i Ferdynanda / Jakub Klimaszewski/ , jest fantastyczna teatralna energia i wykorzystanie wszystkich bogatych możliwości technicznych Dużej Sceny opolskiego Teatru.
Dla nas rewelacja i warto wybrać się do Opola.
Dla wiadomości Marcina : trasę Wrocław- Opole pokonaliśmy PR , a powrotną zatłoczonym TLK IC, stojąc na korytarzu.
Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Na motywach sztuki Szekspira Katarzyna Minkowska/reżyseria/ i Jan Czapliński/ dramaturgia i adaptacja/ tworzą, opowieść o współczesnym teatrze : jego przemocowości, przekraczaniu granic, upadku autorytetów, kabotyństwie. Prospero/ lekko przypominający Krystiana Lupę/ Bartosz Woźny to święty potwór teatru: apodyktyczny, arogancki, zadufany. Wytrzymuje przy nim tylko Ariel/ Judyta Paradzińska/, mądra, wybaczająca, zakochana i wykonująca tytaniczną pracę za mistrza. Być może to głos o roli kobiet w sztuce : podrzędnej, podporządkowanej. To kobiety są w tym spektaklu dojrzalsze, mądrzejsze, wolne od kabotyństwa. Druga z nich córka Prospera Miranda/ Monika Stanek/ widzi wady ojca, parodiuje go, lecz okazuje mu też czułość i troskę. Fantastyczne są sceny ich obojga, nawiązujące do postaci Leara i Kordelii . Ale spektakl Minkowskiej opowiada także o utopii teatralnej : Trinkulo i Stefano/ Konrad Wosik i Kacper Sasin/ ujarani aktorzy celebryci chcą teatru egalitarnego, kolektywnego, gdzie każdy gra Hamleta. Niedawny upadek pewnego warszawskiego kolektywu pokazuje, że to teatralne mrzonki.
Opolski spektakl opowiada jednakże nie tylko o teatrze. To szersza narracja : o wspólnocie, porozumieniu, wzajemnym współistnieniu w grupie, społeczności. Czy test ono możliwe? Czy wymaga umów społecznych, tytułowych regulaminów czy po prostu podporządkowaniu się autorytetowi, guru i jakie są granice takiej dominacji .
Przedstawienie Katarzyny Minkowskiej zachwyca wizualnie. Zespół tancerzy w choreografii Krystyny Lamy Szydłowskiej komentuje akcję, dopełnia ją. Umowna scenografia Łukasza Mleczaka, muzyka Wojciecha Frycza i kostiumy Joli Łobacz tworzą uniwersalny, ponadczasowy świat. Są tu fragmenty komediowe, są liryczne/ poruszające sceny miłosne Mirandy i Ferdynanda / Jakub Klimaszewski/ , jest fantastyczna teatralna energia i wykorzystanie wszystkich bogatych możliwości technicznych Dużej Sceny opolskiego Teatru.
Dla nas rewelacja i warto wybrać się do Opola.
Dla wiadomości Marcina : trasę Wrocław- Opole pokonaliśmy PR , a powrotną zatłoczonym TLK IC, stojąc na korytarzu.
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
- Hebius
- Posty: 13509
- Rejestracja: 18-07-2018 12:20:10
- Lokalizacja: Kętrzyn
Re: Właśnie byłem w teatrze
O właśnie, a co z Moniką Strzępką i Teatrem Dramatycznym?
- OpusDei
- Posty: 172
- Rejestracja: 22-07-2018 11:52:17
- Lokalizacja: Arlen, TX
Re: Właśnie byłem w teatrze
Jest nowy konkurs. Zgłosiło się całkiem sporo osób, między innymi dyrektor krakowskiego Starego, Małgorzata Potocka (ta z Matek, żonek i kochanek, nie ta z Teatru Sabat) i Anna Wieczur (dawniej Wieczur-Bluszcz), która za Słobodzianka reżyserowała w Dramatycznym Człowieka z La Manczy i Amadeusza. I jeszcze był Michał Zadara, ale go zdyskwalifikowano.
That's my purse! I don't know you!
- Achim
- Posty: 1271
- Rejestracja: 13-07-2019 19:29:55
- Lokalizacja: Wrocław
Re: Właśnie byłem w teatrze
Tak, Teatr Dramatyczny funkcjonuje normalnie z p.o. dyrektora, o Strzępce słuch niestety zaginął, o Demirskim też.
Mi tylko szkoda,że nie zobaczę tych " Heks" , bo uwielbiam ten tekst.
Mi tylko szkoda,że nie zobaczę tych " Heks" , bo uwielbiam ten tekst.
Es gibt ein Leben und ich lebe es . Romy Schneider.
- Walpurg
- Posty: 8942
- Rejestracja: 22-07-2018 17:59:15
- Lokalizacja: Śląsk
Re: Właśnie byłem w teatrze
No na razie jest spalona. I długo będzie. To fenomen, jak z rozchwytywanej i noszonej na rękach reżyserki wypaść poza nawias.
Ale Stary ma też konkurs i ponoć świetnych kandydatów:
- Jakub Skrzywanek, ten od spektaklu o umieraniu JPII, no to już z tego choćby powodu się nadaje.
- Bartosz Szydłowski z Łaźni i festiwalu Boska Komedia, też się nadaje.
- Dorota Segda, która nadaje się najbardziej i pewnie wygra, bo gra tam od studiów, jest uwielbiana, miała męża dyrektora Starego, była (jeszcze jest) uwielbianą rektorką AST.
Chciałbym Segdę.
Ale Stary ma też konkurs i ponoć świetnych kandydatów:
- Jakub Skrzywanek, ten od spektaklu o umieraniu JPII, no to już z tego choćby powodu się nadaje.
- Bartosz Szydłowski z Łaźni i festiwalu Boska Komedia, też się nadaje.
- Dorota Segda, która nadaje się najbardziej i pewnie wygra, bo gra tam od studiów, jest uwielbiana, miała męża dyrektora Starego, była (jeszcze jest) uwielbianą rektorką AST.
Chciałbym Segdę.
- Shane82
- Posty: 5057
- Rejestracja: 31-03-2016 13:57:13
- Lokalizacja: Bielsko-Biała
Re: Właśnie byłem w teatrze
W środę 1.05 byliśmy na sztuce „Poszukiwany poszukiwana” w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej
Jeżeli ktoś nie oglądał filmu to nie będzie miał pojęcia o czym ta sztuka jest a jest kompletnie bez składu i ładu. W sumie nigdy nic gorszego nie widzieliśmy.
Jeżeli ktoś nie oglądał filmu to nie będzie miał pojęcia o czym ta sztuka jest a jest kompletnie bez składu i ładu. W sumie nigdy nic gorszego nie widzieliśmy.
Gdy dla tymczasowego bezpieczeństwa zrezygnujemy z podstawowych wolności, nie będziemy mieli ani jednego, ani drugiego - Benjamin Franklin
Ci którzy rezygnują z wolności w imię bezpieczeństwa, nie zasługują na żadne z nich - Thomas Jefferson
Ci którzy rezygnują z wolności w imię bezpieczeństwa, nie zasługują na żadne z nich - Thomas Jefferson
- Hebius
- Posty: 13509
- Rejestracja: 18-07-2018 12:20:10
- Lokalizacja: Kętrzyn
Re: Właśnie byłem w teatrze
Oglądamy wieczorem Jandę w Teatrze Telewizji?
- bolevitch
- Posty: 4871
- Rejestracja: 22-07-2018 14:45:00
Re: Właśnie byłem w teatrze
Hamlet. Na motywach. Już się dobrze bawiłem. A potem teksty własne i ... czar prysł
- Walpurg
- Posty: 8942
- Rejestracja: 22-07-2018 17:59:15
- Lokalizacja: Śląsk
Re: Właśnie byłem w teatrze
Niestety, megalomania niektórych nakazuje im poprawianie najlepszych, choć nie dorastają im do pięt.
- Czartogromski
- Posty: 5893
- Rejestracja: 22-07-2018 10:10:25
- Lokalizacja: Kufszynek
- Kontakt:
Re: Właśnie byłem w teatrze
Przecież wiadomo, że Hamleta nie napisał Shakespeare, tylko zupełnie inny pisarz, który też nazywał się Shakespeare
Więc w sumie nie ma sprawy.
Więc w sumie nie ma sprawy.
- Walpurg
- Posty: 8942
- Rejestracja: 22-07-2018 17:59:15
- Lokalizacja: Śląsk
Re: Właśnie byłem w teatrze
Ale przynajmniej zrobił to dawno.