To się czyta

[marcin]

Czytam Pratchetta "Na glinianych nogach"

No i normalnie rżę ze śmiechu Pratchett idealnie trafia w moje poczucie humoru

[OpusDei]

No i czytam Pocztówkę Oczki. Bardzo odkrywcza lektura dla kogoś, kto z kulturą i historią dawnej Holandii nie jest za pan brat. Mnóstwo ciekawostek (wiedzieliście, że marchewka jest pomarańczowa dopiero od XVII wieku, kiedy odmianę w tym kolorze wyhodowano na cześć dynastii orańskiej), ale też dekonstrukcje mitów i stereotypów związanych z Niderlandami.

Przykładowo - tulipanowa gorączkowa nigdy nie istniała. Dziewiętnastowieczni historycy potraktowali serio satyryczne pisma powstałe w protestanckich kręgach, które wykpiwały rzekomo wysokie ceny oferowane za cebulki tulipanów na aukcji charytatywnej, a potem już się potoczyło. Dostaje się też (ale nie jakoś mocno) Herbertowi, który - zdaniem autora - nie do końca wie, o czym pisze. Na przykład twórca Pana Cogito mylnie interpretuje Martwę naturę z wędzidłem, od której to bierze tytuł jego tom esejów o Złotym Wieku Holandii. Bardzo mnie to cieszy jako hejtera Herberta.

Książka jest poza tym pięknie ilustrowana, ale pisałem o tym kilka(naście) postów wyżej.

[Hebius]

Fajnie. I tak już byłem zdecydowany na zakup, ale teraz jestem tym bardziej.

[OpusDei]

Gaston Dorren, Gadka. W sześćdziesiąt języków dookoła Europy



Książka holenderskiego (po lekturze stylu byłem przekonany, że to Amerykanin) poligloty, która nie aspiruje do bycia naukową publikacją. To zbiór kilkudziesięciu krótkich szkiców poświęconych językom używanym w Europie. W każdym z nich autor skupia się na wybranym aspekcie danego języka - raz jes to jakaś gramatyczna lub słownikowa osobliwość, a raz - jego historyczny rozwój.

Lekkie, dowcipne i pouczające. Można czytać w sposób zwarty albo na wyrywki.

[Czarek90]

Kupiłem jego poprzednią książkę, którą wydał Karakter – BABEL,
nie mogę od tych kilku lat jej skończyć CHOCIAŻ każdy rozdział,
który czytam, czytam z ciekawością. I planowałem kupić też GADKĘ,
ale doszedłem do wniosku, że dopiero wtedy, gdy skończę (kiedyś)
BABEL.

[Czartogromski]

Nerka sączyła krwawe krople na półmisek o chińskim wzorku: ostatnia.[...]
- Trzy pensy poproszę.
Dłoń jego przyjęła wilgotny, pulchny gruczoł i wsunęła go do bocznej kieszeni.

Już zapomniałem, że przy okazji lektury "Ulissesa" w pakiecie są i mdłości. Główną bohaterką rozdziału 4. jest bowiem nerka wieprzowa, którą Bloom ze smakiem [ ] zjada na śniadanie [ ].

Przy okazji lektury "Łodzi Ulissesa" Maciej Świerkockiego - to przygodzie z tłumaczeniem Joyce'a - powtarzam sobie "Ulissesa" samego w sobie, sumiltanicznie z książką Świerkockiego, która jest ułożona w kolejności rozdziałów "Ulissesa. No i są takie niespodzianki.

*James Joyce: Ulisses. Tł. Maciej Słomczyński. - czytam tłumaczeniu, bo nowego na razie nie mam.

[OpusDei]

Równoległa lektura Łodzi Ulissesa, która stanowi autoski komentarz do przekładu Świerkockiego, z przekładem Słomczyńskiego? Osobliwe.

Ten nowy Ulisses jest już ponoć bardzo trudno dostępny i Officyna planuje dodruk. Ja kupiłem pakiet w pierwszym dniu przedsprzedaży i na wyrywki porównuję fragmenty w obu tłumaczeniach. Mówi się, że w dziele Macieja S. jest sporo błędów, ale w mojej opinii poradził sobie lepiej.

Weźmy taki fragmencik, też z epizodu IV. W starym przekładzie:

Tak. Weź jeszcze jedną Paula de Kocka. Ma ładne nazwisko.

I w nowym:

Tak. Przynieś mi coś jeszcze Paula de Kocka. Ma takie ładne nazwisko. Kock znaczy przecież kutas.

Wtf? Jeśli młodszy z Maciejów napisał przewodnik po swojej wizji Ulissesa, to niech tam rozszyfrowuje joyce'owskie kalambury, a nie szpikuje tekst powieści takimi łopatologicznymi objaśnieniami.

Jak już jesteśmy w temacie klasyki literatury w nowych tłumaczeniach, to w tym roku mamy dostać nowe przekłady Faulknera: Wściekłość i wrzask i bodaj Światłość w sierpniu. Za jedno zabierze się Dehnel, za drugie - Tarczyński. Jestem sceptyczny, ale może przeczytam z ciekawości, mimo że ledwo rok temu przypomniałem sobie Wściekłość... w pięknym nowym wydaniu W.A.B.-u.

EDIT: Jacek Dehnel pracuje nad Kiedy umieram, o Wściekłości nic nie wiadomo. Mój błąd, pisałem z pamięci, teraz sprawdziłem u źródła.

[Czartogromski]

Równoległa lektura Łodzi Ulissesa, która stanowi autoski komentarz do przekładu Świerkockiego, z przekładem Słomczyńskiego? Osobliwe.

Świerkocki zazwyczaj zestawia wersję Słomczyńskiego ze swoją, więc można to czytać i z tłumaczeniem Słomczyńskiego. Jestem niecierpliwy, a nie wypada poganiać innych osób, który nowy przekład właśnie sobie czytają.
Ja tę książkę czytam trochę jako uzupełnienie do "Ocalone w tłumaczeniu" Barańczaka. Ciekawe z punktu widzenia warsztatu tłumacza. Choć książka wydawniczo chyba powstała w pośpiechu, bo trafiają się niedoróbki redakcyjne.

[bolevitch]

jesteś drugą osobą, którą znam i która używa słowa "niedoróbka"

[Czartogromski]

Z przestrachem sprawdziłem, czy takie słowo w polszczyźnie jest. I wygląda na to, że to archaizm, bo najnowszym słowniku nie ma
Jestem reliktem epoki Szymczaka

[bolevitch]

ta osoba jest z dziennikarskiej i pisarskiej rodziny

[Hebius]

Na naszym forum tego słowa używają też na pewno Jazzik, Mike i Walpurg.

[jazzik]

Właśnie miałam pytać, co jest nie tak ze słowem "niedoróbki".

[mare]

Na naszym forum tego słowa używają też na pewno Jazzik, Mike i Walpurg.

Ja Cię jeszcze nauczę obsługiwać wyszukiwarkę... Wiesz, po co jest gwiazdeczka???

[tak dla zabawy: kto na forum najczęściej używa słów "chuj" oraz "kurwa"?]

[marcin]

Czytam drugą część trylogii Illuminae:

Gemina (Illuminae cz. II)

[Hebius]

W oryginale?

[marcin]

Nie, ale nie znalazłem polskiej okładki. Wygląda jednak identycznie, poza napisami na górze

[Hebius]

Aaa... znając twoje upodobanie do nietrwałych hostingów całkowicie zbyteczna fatyga

[marcin]

Kto zdąży zobaczyć to zdąży

[marcin]

A równocześnie zacząłem czytać Gardinera "Muzykę w zamku niebios".
Hmmm czyta się bardzo dobrze, aczkolwiek na razie to bardziej portret Gardinera niż Bacha póki co to Gardiner głównie pisze o sobie i to w taki sposób że pokazuje to że ego to chyba ma niemałe