Właśnie byłem w kinie

[Achim]

„ Moja zbrodnia „
Najnowszy Ozon to teatralna bombonierka bulwarowa. W kostiumie epoki z lat trzydziestych reżyser, w stylu swego majstersztyku „ 8 kobiet”, przemyca dużo celnych i ironicznych spostrzeżeń na temat feminizmu, równouprawnienia czy ruchu „ Me Too „. Film ma dużo uroku, inteligentne dialogi, francuski wdzięk. Na wyższy poziom wnosi go jednak brawurowa i fantastyczna rola Isabelle Huppert jako dawnej gwiazdy kina niemego. Huppert jest niesamowita : próżna i amoralna, żądna sukcesu i egoistyczna, buduje komentarz i ironiczny nawias do filmu i jego feministycznej tematyki.

[Dorian_Gray]

„ Sytuacja awaryjna „
Sympatyczna, czeska metaforyczna komedia oparta na autentycznym incydencie, kiedy to pociąg pasażerski jechał kilkanaście minut bez maszynisty. Tutaj jedzie dłużej, w pociągu tworzy się minispołeczeństwo ze wszystkimi bolączkami globalnej wioski : są teorie spiskowe, terroryzm, Michel Houellebecq, donosicielstwo w czasach komunizmu, lokalna polityka, władza Internetu. W filmie są świetne, dowcipne dialogi, humor sytuacyjny.
Fajne, rozrywkowe kino.

Tak, fajny film.
Pewne sceny kojarzyły mi się trochę z kadrami z ostatnich filmów Wesa Andersona (np. oczekiwanie na przybycie pociągu
przez myśliwych, harcerzy itd)

[Achim]

„Nowy Vermeer. Wystawa wszech czasów”
W sumie to byłem i w kinie i na wystawie, bo jest to oprowadzanie po legendarnym amsterdamskim Rijksmuseum, gdzie w 2023 roku miała miejsce największa w historii wystawa arcydzieł Vermeera. Zostały na nią wypożyczone z całego świata najsłynniejsze płótna tego dawnego mistrza : "Dziewczyna z perłą", "Geograf", "Mleczarka" ("Dziewczyna nalewająca mleko"), "Uliczka", "Pani piszącej list i jej służącej" czy "Kobiecie z wagą". Łącznie w jednym miejscu zgromadzono aż 28 obrazów z około 37 przypisywanych Vermeerowi.
Film ma ogromny walor poznawczy, historycy sztuki opowiadają o malarstwie i życiu Vermeera, ale też o tajnikach Jego sztuki : świetle, perspektywie, technikach malarskich. Podczas seansu ma się poczucie obcowania z czymś idealnym, wyższym, doskonałym.

[bolevitch]

mowa też o uwarunkowaniach historycznych, bardzo ciekawych i w Polsce znanych raczej nielicznym. Np. w czasach Vermeera katolicyzm był w Niderlanach zakazany do publicznego wyznawania (z powodu wojennych napaści ze strony Hiszpanów), kościoły były zarekwirowane. Liturgię sprawowano w domach prywatnych, a rodzina malarza była katolicka.
------------------
"Tokijskie opowieści. Sztuka stolicy Japonii" - słabo znam kulturę i historię Japonii, więc dokument był interesujący. O specyfice tematu niech świadczy to, że do XIX w. w Japonii nie znano podziału na rzemiosło i sztukę. Stąd wciąż królują formy, których istotą jest powielanie: grafika, fotografia, animacja.

[Achim]

Jego żona była katoliczką, a teściowa blisko związana z Jezuitami. O tym też jest w tym fantastycznym filmie.

[Achim]

„ Bestie”
Mocne kino, ociekające agresją i podskórnym napięciem. Film jest o dwóch światach i przepaści między nimi. Do galicyjskiej wioski przybywa francuskie małżeństwo/ Marina Foïs i Denis Ménochet/. Chcą uprawiać warzywa, żyć ekologicznie, żyć w harmonii z naturą. Są wykształceni, inteligentni, ten sposób na życie to ich przemyślana, świadoma decyzja. Zupełnie inaczej żyje miejscowa ludność : prosta, niewykształcona w wymarłej wiosce. Oni upatrują swojej szansy w budowie turbin wiatrowych i sprzedaży ziemi. Konflikt interesów doprowadzić musi do tragedii.
Film Rodrigo Sorogoyena aż kipi od emocji, bohaterowie mają swoje racje, są bojownikami. Fascynujące jest to, że męska narracja przechodzi w kobiecą i Olga okazuje się równie twardym i zaciekłym wojownikiem. „ Bestie „ to film o niemożności porozumienia się, życiu w dwóch rzeczywistościach. Bohaterowie mówią dwoma językami i ta komunikacja już na poziomie mowy jest utrudniona. Nawet drugoplanowe postaci mają swoje dramaty. Film ma przemyślaną, nieoczywistą konstrukcję, wszystko jest po coś.
Poruszające kino.

[Achim]

„ Poprzednie życie „
Film Celine Song ma wielki urok, to trochę historia uczuciowego trójkąta, ale jednak bardziej film o relacjach w różnych etapach życia, oczekiwaniach od związku, mijaniu się. Skojarzenia z „Przed wschodem słońca” Linklatera są absolutnie na miejscu, to inteligentna rozrywka, polegająca na rozmowie i reakcjach międzyludzkich. Do tego Nowy Jork jako tło, wdzięk bohaterów. Idealny film na randkę.

[Achim]

„ Turkusowa suknia „
Przepiękny film Maryam Touzani można by określić jako refleksyjny i kontemplacyjny. Gdybym miał go do czegoś porównać to do przesłania listu świętego Pawła do Koryntian : „miłość jest cierpliwa i łagodna. Nie jest zazdrosna, pełna pychy ani zarozumiała. Nie jest nieprzyzwoita, egoistyczna i drażliwa. Nie pamięta doznanych krzywd. Nie cieszy się ze zła, ale raduje się z prawdy. Miłość wszystko przetrzymuje, nigdy nie traci wiary i nadziei. Prawdziwa miłość może wiele znieść”.
Marokańska reżyserka pokazuje w filmie głęboką miłość Almy / fantastyczna Lubna Azabal pamiętna z „ Pogorzeliska” /i Halima /Saleh Bakri. . Małżeństwo prowadzi razem pracownię krawiecką. On jest krawcem – rękodzielnikiem – artystą, ona organizuje pracę. Alma jest dominująca, otwarta, Halim wycofany. Każde z nich skrywa coś bolesnego, co zdeterminuje życie obojga. Maryam Touzani fantastycznie pokazuje bliskość, czułość między małżonkami. W tym filmie, poza fabułą, ważny jest klimat, nastrój. Tak jak Halim tworzy powoli piękne suknie, tak reżyserka scena po scenie ukazuje dramat obojga.
Oczywiście można potraktować „ Turkusową suknię” jako tzw. „kino kobiece”, można ją włożyć do szufladki „ kina LGBTQ+”, ale przede wszystkim to fantastyczna opowieść o miłości, jej wielu odmianach : bliskości, czułości, oddaniu.

[Achim]

„ Skończ z tymi kłamstwami „
Ekranizacja bestsellerowej powieści Philippe’a Bessona to gejowski melodramat o ukrywaniu swojej tożsamości i cenie, jaką się za to płaci. Ten film to dwa w jednym, bo poza historią znanego pisarza geja /Guillaume de Tonquédec/ , który po latach przyjeżdża na rodzinną prowincję na zaproszenie producentów koniaku, dostajemy w retrospekcjach historię pierwszej młodości dwóch siedemnastolatków w latach osiemdziesiątych.
Fajnie się to ogląda, bo to kino popularne bez zadęcia. Oczywiście, że filmów o wypieraniu homoseksualnej tożsamości było mnóstwo, młodzieńczych historii uczuciowych też, ale ten film ma w sobie urok, świeżość i sympatycznych bohaterów.

[Achim]

„ Teściowie 2“
Kino rozrywkowe, bazująca na sukcesie części pierwszej. Aktorzy : Ostaszewska, Kuna, Dałkowska, Woronowicz nie zawodzą. Momentami jest śmiesznie, chwilami/ kryzys uchodźczy/ przerażająco aktualnie, Ostaszewska autoironiczna, dużo o kryzysie, seksualności i tożsamości dojrzałych kobiet. Niedzielna rozrywka.

[Achim]

„ Zielona granica „
Film Agnieszki Holland budzi w pewnych kręgach histeryczne wręcz emocje. Traktując go jako niezależne dzieło trzeba przyznać, że jest mocny, dojrzały artystycznie i ukazuje wszystkie perspektywy konfliktu humanitarnego. Dzięki epilogowi nabiera też nowego ironicznego, paradoksalnego znaczenia.
To film o starciu ludzi z bezwzględną maszyną polityki i historii. Ludzie zachowują się różnie, ich postawy też podlegają zmianom. Trzeba przyznać, że Holland równo rozdziela racje, ukazując trzy perspektywy : osób uchodźczych, strażników i wolontariuszy. Żadna nie jest monolitem. Dwoje głównych protagonistów : pogranicznik Janek/ Tomasz Włosok/ i psycholożka Julia/ Maja Ostaszewska/ pod wpływem kryzysu uchodźczego przechodzą przemianę. Starcie z przemocą, bezdusznością wyzwala w nich nieznane dotąd pokłady. Janek zdobędzie się na gest nieposłuszeństwa, Julia wydobędzie się z traumy żałoby. To dwa przeciwstawne bieguny. Większość społeczeństwa przyjmuje zapewne postawę siostry bohaterki Barbary/ Agata Kulesza/ , owszem słuszną i zaangażowaną, ale do granic. Holland przypomina, że to ludzie ludziom zgotowali też los i ten koszmar trwa nadal, ale pokazuje też gesty solidarności i pomocy, do których zdolni potrafią być wszyscy. Film Holland pokazuje, że nic nie jest jednoznaczne. To ważny głos i świetny, trzymający w napięciu film

[Hebius]

Dlaczego osoby strażnicze i wolontarne traktujesz inaczej, gorzej (bez uważności), niż osoby uchodźcze?

[gaynau]

Czyli jeżeli uchodźców traktowanoby lepiej, to automatycznie strażników gorzej?
To tak nie działa

[Hebius]

Działa, działa.
Po co się używa terminu osoby uchodźcze zamiast pisać zwyczajnie - uchodźcy?

[Walpurg]

- osoby strażnicze
- wolontarne
- osoby uchodźcze

Bój się Boga.

[Hebius]

No co? Achim sam zaczął

[gaynau]

Żeby nie wskazywać na ich płeć.

[Achim]

Osoby gejowskie, uspokójcie się !
Byliśmy latem na festiwalu " Góry Literatury" i tam moja ukochana pisarka Joanna Bator mówiła o osobach roślinnych i zwierzęcych . Zachwyciło mnie to i czasem to przemycam w mniej lub bardziej oficjalnych okazjach, choć zdaję sobie sprawę, że nie wszystkie osoby są na to gotowe.

[Hebius]

Nie przemycaj, tylko bądź odważny i w pełni konsekwentny Za jakiś czas zapewne przestaniemy się śmiać i sami przejmiemy tę manierę.

[gaynau]

Chyba raczej dla i w formie żartów.