Odjazdowe okładki - głównie płyt 2.0

[Walpurg]

Zgroza, po prostu zgroza.
Jak można było tak go ulizać...

[Hebius]

Dobrze, że to nie okładka płyty

[Walpurg]

Miał pewnie pecha trafić na tzw. stylistę/stylistkę - oni są w stanie zabić każdy styl własny i każdą osobowość pierdoletami i wysrywami swoich mózgów.

[mike]

premiera albumu 7 marca 2025

vinyl



CD standard



CD deluxe

[Czartogromski]

Em, em, dobrze, że Walp już nie recenzuje okładek

***

A teraz okładka, która może i nie jest odjazdowa, ale na pewno jest wystrzałowa


Olly Alexander: Polari

[Hebius]

Przyciąga wzrok.

[mike]

YouTube przypomniał mi o tej znakomitej płycie pełnej zakręconych bridge'y jak np. ten https://www.youtube.com/watch?v=6zt6mFUI2NA&t=136s

[Czartogromski]

Hm, jakieś odniesienia do Barbie?
***
Wśród odjazdowych okładek ostatnio posucha (a może raczej przednówek?)


Simon Pierre Bestion: Orlando melancholic - no, powiedzmy, artysta troszkę się postarał, więc niech będzie.


Michael Vetter: Il flauto dolce ed acerbo - na gejowskim forum taką okładkę odnotować można, jak sądzę.


Louis Philippson: Exposition - przyznacie, że takich butów tu jeszcze nie było.


Bach: Well tempered clavier / Aaron PIlsan
Może komuś uda się w tej okładce znaleźć coś odjazdowego?

[Czartogromski]

Aaaa, no tak, po prostu wykonawca powyższej płyty już tu gościł, więc teraz mamy komplet:

Okładka nieodjazdowa, przyznaję, ale pojawia się pytanie, czy i jak poradzi sobie na naszym intelektualnym i opiniotwórczym forum ten wykonawca:

Aaron Pilsan na nieodjazdowej okładce.
Repertuar wskazuje, że ma szanse.

[Hebius]

No niestety, jak popatrzeć na inne zdjęcia Aarona, to okładka najnowszej jego płyty jest baaaardzo słaba.

Okładka jego Schumana to był dopiero czysty odjazd - człowiek widział i od razu nabierał chęci

Schumann: Kreisleriana & Geistervariationen – Widmann: Elf Humoresken
Aaron Pilsan, piano
Analekta, 2023

[Czartogromski]

Pewnej odjazdowości tej okładki:

można się dopiero domyślić po zobaczeniu płyty samej w sobie:

Dawid Tyszkowski: Mam szczęście

[Walpurg]

Daaawid

[Hebius]

A jak to wygląda na winylu?

[Czartogromski]

Nie wiadomo, bo nie ma winylu, ale pewnie wyraźniej będzie widać odjazdowość.
Na winylu do tej pory tylko "Mój kot..", zresztą trochę odjazdowy też:

[Czartogromski]

W odjazdowości okładkowej nadal przednówek, ale tutaj widać wyraźnie, jak odjazdowo prosty pomysł, może dać świetną okładkę:

Hans Christian Aavik Plays Max Bruch & Erkki-Sven Tüür

No i odrobinka odjazdowości bardziej dosłownej

... choć to jakby echo świetnego pomysłu wcześniejszego:



Adrian Chandler (violin/director), La Serenissima (Crossing Borders, Vivaldi)

[Dorian_Gray]

przystojny ten Aavik

[Hebius]

Rozbawiła mnie

L’atelier des pianistes
Georges Pludermacher

[marcin]

Niektóre kompozycje współczesne to tak brzmią jakby stadko kotów posadzić przy fortepianie

[Czartogromski]

Ktoś ustali, jaka kompozycja jest w nutach?

[Czartogromski]

Snapped Ankles – "Hard Times Furious Dancing"