ZachęciłeśHebius pisze: ↑27-04-2021 21:18:10Czuć ten ciężar w rękuCzartogromski o Danucie Gwizdalance, która napisała biografię Szymanowskiego pisze: ↑07-04-2021 18:32:45 Autorka dzisiaj w radiu bardzo ładnie opowiadała o książce. Całość dzieła waży, jak podano w radiu, prawie 2 kg.Ale jak ta książka jest ładnie wydana! Szerokie marginesy! duży druk! golizna na zdjęciach! czysta rozpusta!
, gdyby książkę polecił prof. Czapliński to bym się zastanowił
Oczywiście, że nie . Jest jednak różnica między czymś lekkim, a po prostu słabym literacko. Lekkie może być błyskotliwe i frapujące.
Aaaa...Agnieszka Osikowicz-Chwaja kilka godzin temu na FB pisze:Dzisiaj jest Międzynarodowy Dzień Przeciw Homofobii, Transfobii i Bifobii. Nie wyobrażam sobie o nim nie wspomnieć, w czasach, w jakich przyszło nam żyć. W czasach, kiedy Polska jest homofobicznym liderem UE, a władze są tego katalizatorem.
Homofobia lub jej brak to nie jest kwestia politycznego światopoglądu. To kwestia praw człowieka, czyli wartości podstawowych. W moich książkach osoby nieheteronormatywne są i będą. W "Opowieściach Starych Drzew" są nimi pułkownik Mihel Elif, Minka Roha oraz Riana Lamberda. W następnej mojej książce też będą, na jeszcze bliższym planie. I nie, nie dlatego, że taka jest teraz moda (swoją drogą, to jeden z najgłupszych argumentów ever), tylko dlatego, że nieheteronormatywni istnieją.
Fajna okładka.wydawca pisze:Chcieli żyć w strefie wolnej od LGBT, ale los spłatał im figla…
Big Burr to miasteczko, gdzie wszyscy się znają - a przynajmniej tak im się wydaje. Kiedy jednak zdobywa niechlubny tytuł „najbardziej homofobicznej miejscowości w Ameryce”, a przyznająca go organizacja na dwa lata przysyła tam queerową grupę zadaniową do pracy u podstaw i edukowania lokalsów, rezultaty są nie do przewidzenia.
Pogrążona w żałobie po synu Linda przyjmuje aktywistów z otwartymi ramionami, bo tylko oni nie wiedzą o jej bolesnej przeszłości.
Nastoletnia Avery, wściekła, że musiała zostawić Los Angeles, za wszelką cenę stara się nawiązać przyjaźnie w nowym liceum. Tyle że szkolni koledzy szybko odkrywają, że to jej mama kieruje grupą zadaniową.
Gabe, lokalny myśliwy, który mieszka w Big Burr od urodzenia, nagle czuje, że znalazł się na celowniku.
W miarę jak napięcie rośnie, związki się rozpadają, a bolesne prawdy wychodzą na jaw, zarówno starzy, jak i nowi mieszkańcy zaczynają się zastanawiać, czym jest poczucie przynależności. "Pod tęczą" to ciepła, pełna humoru, przejmująca opowieść o zawiłościach ludzkiej psychiki, związkach oraz tolerancji wobec siebie i innych.
Laskey z wdziękiem i wprawą odmalowuje poszczególne postaci, wciąga nas w ich intymne światy, pulsujące światłem i dźwiękiem… Bohaterowie stykają się ze sobą, a spotkania na trwale ich zmieniają. Niektórzy dostrzegą nawet, że mają wiele wspólnego z ludźmi, do których od dawna żywili nienawiść. Dzięki lekkiemu stylowi i głębokim przemyśleniom Laskey humanistyczny morał jest daleki od wyświechtanego dydaktyzmu. Obowiązkowa lektura na nasze czasy.
"The New York Times Book Review"
Wielobarwna, kameralna, głęboka psychologicznie książka Laskey traktuje o tolerancji we wszystkich jej aspektach.
"Los Angeles Times"
Ze względu na sarkastyczny humor i uniwersalne przesłanie "Pod tęczą" trafi do szerokiego grona czytelników, niezależnie od płci, orientacji seksualnej i tożsamości płciowej.
"Lambda Literary"
W swojej niezwykle aktualnej powieści Celia Laskey pokazuje, jak to jest być queer w społeczności, która brutalnie cię odrzuca. W mądrej i świetnie napisanej książce przeplatają się różne narracje – ich wspólnym motywem są tolerancja i próby przezwyciężenia traum i urazów. Znajdziemy w niej miłość i stratę, ból i rozkosz. Laskey jest utalentowaną, mądrą pisarką, która w powieściowym debiucie wnikliwie analizuje kondycję współczesnego człowieka.
Kristen Arnett, autorka bestsellerowej powieści "Mostly Dead Things"
Celia Laskey napisała wspaniałą, ciepłą i śmieszną powieść o podziałach i konfliktach we współczesnym świecie. Choć książka jest bardzo na czasie, autorka nie poświęca miłości i empatii na ołtarzu polityki, nie sieje też defetyzmu. Ci spośród nas, którzy przyjechali do miasta z rodzinnych wsi i małych miasteczek, natychmiast rozpoznają poszczególnych bohaterów, a w ich przeplatających się historiach znajdą tragizm i radość.
Shannon Pufahl, autorka "On Swift Horses"
Wraz z debiutem Celii Laskey na literackiej scenie pojawiła się ogromnie utalentowana, spostrzegawcza, zaangażowana pisarka feministyczna. Głos Laskey jest świeży i oryginalny. Na pewno jeszcze go usłyszymy.
Emily Rapp Black, autorka bestsellerowej książki "The Still Point of the Turning World"
Natychmiast zakochałem się w tej książce. Celia Laskey z humorem i empatią maluje kalejdoskopowy portret małej społeczności na queerowych rozdrożach… Lektura wzrusza i napawa człowieka nadzieją.
Joseph Cassara, autor The "House of Impossible Beauties"
Książka najlepszego sortu - czytelnik jest smutny, że już ją skończył. I nie może się doczekać kolejnych publikacji autorki.
Lori Ostlund, autorka "After the Parade"
Laskey pozwala bohaterom przemówić własnym głosem i każdemu daje przekonujący, lekki styl. "Pod tęczą" to pełna energii, absorbująca proza. Obiecujący debiut autorki, o której jeszcze nieraz usłyszymy.
"Kirkus Reviews"
Celia Laskey publikowała teksty w czasopismach literackich (m.in. "Guernica", "Minnesota Review", "Day One"). Jest absolwentką Wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Nowego Meksyku. Obecnie mieszka w Los Angeles z żoną i psem Whiskey.
Ograniczyłem się w swoim używaniu Facebooka, wiec dopiero z dzisiejszym numerem "Repliki" dotarła do mnie informacja o istnieniu tego komiksu.Europoseł Robert Biedroń, twórca partii Wiosna i jeden z liderów Lewicy pokazał na swoim profilu na Facebooku komiks, w którym opowiada o swoim życiu. Komiks ma 20 stron. Współtwórcą komiksu jest białoruski rysownik i opozycjonista Nikita Grekowicz. Na okładce komiksu są osoby ważne dla Roberta Biedronia: jego mama Helena Biedroń oraz partner - Krzysztof Śmiszek, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Frans Timmermans i przewodnicząca frakcji Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim Iratxe García Pérez.
Ojciec, który pije i bije. Mama, która ciężko pracuje
Komiks opowiada o tym, jaką drogę przeszedł europoseł, aby dotrzeć do miejsca, w którym ma realny wpływ na kształt wspólnoty europejskiej. Jest też rodzajem rozliczenia z trudną przeszłością, z przemocą w rodzinie, brakiem akceptacji dla jego odmienności seksualnej. Ale praca nad komiksem była dla Biedronia także zabawą i oderwaniem się od codzienności.
Krosno - miasto dzieciństwa
Robert Biedroń nieczęsto przyznawał się do tego, że pochodzi z Krosna. W komiksie Krosno pojawia się jako miasto dzieciństwa.
Wydawnictwo We need YAwydawca pisze:Felix Love nigdy nie był zakochany, a ironią losu jest nazwisko, które nosi. Desperacko chce się dowiedzieć, jak to jest kochać, i nie rozumie, dlaczego innym przychodzi to tak łatwo, a jemu nie. I mimo że jest pewien swojej tożsamości, wewnętrznie obawia się, że bycie czarnoskórym, queerowym, transpłciowym chłopakiem będzie przeszkodą do odnalezienia szczęśliwego zakończenia.
Kiedy ktoś anonimowo wysyła Felixowi transfobiczne wiadomości, zaraz po tym jak upublicznia jego zdjęcia sprzed korekty płci, Felix wymyśla plan zemsty. Jednak czekają na niego kolejne niespodzianki, a jedną z nich będzie uwikłanie w coś na pozór trójkąta miłosnego. Felix będzie musiał zmierzyć się z emocjami i wyruszyć w najtrudniejszą podróż swojego życia, aby odnaleźć samego siebie.
„Felix Ever After. Na zawsze Felix” to szczera i wielowarstwowa opowieść o tożsamości, zakochiwaniu się i odnajdowaniu miłości, na którą wszyscy zasługujemy.
Kacen Callender to autor uhonorowany nagrodami Stonewall i Lambda Award. Powieść „Felix Ever After. Na zawsze Felix” przyniosła mu sławę za sprawą pojawiających się w internecie opinii o niebanalności historii i świetnym przedstawieniu świata widzianego oczami transpłciowego bohatera. To opowieść o odkrywaniu siebie, przeciwstawianiu się nienawiści i o pierwszej miłości.
Z gejów niewymienionych przez wydawcę mamy jeszcze Trumana Capote.wydawca pisze:Nie ma chyba na świecie nikogo, kto nie miałby swojego ulubionego autora. Jak wygląda jego dom, biurko przy którym pisał, widok z okna, otoczenie? Czy można tam znaleźć ślady bohaterów literackich?
Jaki był widok z okna domu, w którym urodził się Miłosz? Jak wysoka była stodoła, w której Faulkner z butelką bourbona pisał powieści? W jaki sposób układają się po południu promienie słońca w mieszkaniu Kawafisa w Aleksandrii? Marzena Mróz pojechała też do hanzeatyckiej Lubeki, po której wąskich uliczkach biegał mały Mann. Do Anchiano, gdzie wciąż stoi dom wielkiego Leonarda da Vinci. Wdarła się podstępem do mieszkania Gombrowicza w Buenos Aires i – całkiem legalnie – do domu Vargasa Llosy w Limie. Spędziła noc w łóżku, w którym umarł Wilde. Aż w końcu dotarła do Macondo – wypranego z barw, ale pełnego motyli miasteczka Aracataca w Kolumbii, w którym Marquez stworzył od nowa świat.
Autorka odwiedza domy pisarzy, przegląda książki w ich bibliotekach, zagląda do biurek i szaf, najchętniej ugotowałaby jakieś skomplikowane dania w ich kuchniach, gdyby tylko potrafiła gotować. Wszystkim, którzy pytają, dlaczego porzuciła domowy porządek, odpowiada za Marquezem: „Wszystko, czym jestem, wzięło się z tamtej podróży”.
