To się czyta

[marcin]

A moja lektura, odświeżam sobie:
S. Lem: Kongres futurologiczny
Świetne!

[Achim]

„ Diabeł stróż „
Marek Krajewski po raz trzynasty już o Eberhardzie Mocku. Tym razem przedwojenny Wrocław, hazard, narastające wpływy hitlerowców, ludzie związani niczym sekta, brutalne morderstwa. Świetnie się to czyta, zwłaszcza mieszkając we Wrocławiu i tropiąc lokalne smaczki i topografię.

[mare]

Czytaj mare, czytaj, dalej będzie lepiej, mocniej

Ta "książka" mnie przerasta Niesprawdzone wypracowanie gimnazjalisty półanalfabety.

[Czartogromski]

Agnieszka Gajewska: Stanisław Lem : wypędzony z Wysokiego Zamku : biografia
Jak na razie, do strony 57., Stanisław Lem jest bohaterem wyraźnie drugoplanowym, w tej chwili mrowi się i roi liczna jego rodzina urodzona jeszcze w XIX w., z Samuelem Lemem na czele i Marianem Hemarem włącznie.

Starannie napisane, może nawet zbyt starannie: momentami (dość długimi czasem) rama przesłania obraz.

[Hebius]

Ebenezer Rojt miał jednak pewne zastrzeżenia, co do staranności.

[husky]

1 raz w życiu czytam ksiązke która mi sie podoba i się wgl nie męczę przy niej. Tytuł: "Dziwna myśl w mej głowie". Masakrycznie gruba ale naprawdę ma sens.

[Walpurg]

A to noblista sprzed kilku lat!

[jazzik]

O, dopiero zauważyłam, że Husky wrócił.

[marcin]

Czytam Zbrojnych Pratchetta

Świetne, i to naprawdę mój typ humoru!

[Czartogromski]

Zwracam uwagę, że niektóre rzeczy ze Świata Dysku nie ukazały się w tej serii i komplet nie będzie się równo prezentował na półce. Np. do "Pary w ruch" (musisz to zakupić z racji tematyki) jest dodatek pt. "Przewodnik pani Bradshow" z podtytułem "Ilustrowany informator o drogach żelaznych", który przecież tym bardziej musisz mieć

[przez roztargnienie umieściłem ten wpis w dwóch tematach ]

[marcin]

W każdym razie chichram się co chwilę

[husky]

A to noblista sprzed kilku lat!

Nie wiedziałem . Jest tak pisana że sie normalnie czyta po ludzku. Nie interesowalem sie nigdy noblami pisarskimi ale zawsze mi sie wydawało że wygrywają jakies cuda na kiju pisane dziwnie itd. Ale ta ksiązka to jest skarb, chce mi się żyć jak ją czytam.

[Nathi]

Czytam teraz książkę Robina Dunbara brytyjskiego antropologa i profesora psychologi z Oxfordu. Twórcy tzw. liczby Dunbara.
Całkiem ciekawa pozycja na podstawie 30 letnich badań. Fajnie jest to, że każde badanie jest opisane kto i kiedy przeprowadzał na jakiej próbie. No i największe uniwersyteckie szychy sponsorowały te badania od Oxford po Harvard.

[Ballordo]

Robin Dunbar napisał sporo książek. Jaki jest tytuł tej, którą czytasz?

[mare]

Czytam teraz książkę Robina Dunbara brytyjskiego antropologa i profesora psychologi z Oxfordu. Twórcy tzw. liczby Dunbara.

To ten co twierdzi, że najlepiej, aby gej miał 150 partnerów seksualnych?

[Nathi]

Ten

Najnowszą pozycje czytam, O prawdziwej mocy naszych najważniejszych relacji.

[Achim]

„ Tęgie głowy „
Zbiór portretów humanistów pióra profesora Michała Głowińskiego to przypomnienie szeregu postaci polskiej humanistyki. Poza nielicznymi jak Irena Sendlerowa, Miron Białoszewski, Stanisław Barańczak czy Teresa Torańska nie ma osób szeroko znanych. Są wybitni naukowcy, jak profesorowie Wyka, Błoński, Hernas i są postaci kompletnie zapomniane jak poeta Stanisław Swen Czachorowski, pamiętny z twórczości Białoszewskiego. Portrety prof. Głowińskiego to także opowieść o humanistach epoki PRL, ich próbach dostosowania się do sytuacji, często po traumach wojennych, dochodzeniu i odchodzeniu do i od komunizmu. Głowiński z fragmentów biografii buduje mozaikowe opowieści o uratowanych z Zagłady, o zaczadzeniu komunizmem, dysydentach, emigracji. Niełatwe polskie życiorysy, z którymi często brutalnie obeszła się historia. Głowiński pisze o pochodzeniu swoich bohaterów, ich orientacji seksualnej/ używając współczesnego słowa „gej”, które w tamtych latach przecież nie było znane/, smutnym i czasem samotnym odchodzeniu.
Choć nie wprost pisze Głowiński także o sobie i swojej formacji intelektualnej .

[marcin]

Czytam Nowa Fantastykę numer grudniowy.
Tym razem na tapecie tzw. fantastyka religijna, a ten typ fantastyki bardzo lubię.
Bardzo dobre opko Dzika i Soboty, natomiast Szyda rozczarowuje.

[marcin]

Czytam "Głos Pana"
czyli to samo co Czart

[OpusDei]

Amos Oz, Czarna skrzynka


Żałuję, że odkrywam Oza tak późno.