Moje credo dyskusyjne:
1. Należy dyskutować poprzez merytoryczne argumenty, a nie odniesienia do osoby rozmówcy.
2. Ten powinien szukać argumentów na poparcie swych racji, kto coś twierdzi, a nie ten kto temu zaprzecza.
3. Należy domniemywać dobrą wolę.
Wobec tak zgodnych głosów uprzejmie proszę administrację o skasowanie mojego posta powyżej.
Moje credo dyskusyjne:
1. Należy dyskutować poprzez merytoryczne argumenty, a nie odniesienia do osoby rozmówcy.
2. Ten powinien szukać argumentów na poparcie swych racji, kto coś twierdzi, a nie ten kto temu zaprzecza.
3. Należy domniemywać dobrą wolę.
Przecież wiesz, że to forum tak nie działa
I nie oburzaj się zaraz, nie obrażaj, czy coś tam. Ja to nie ze złośliwości i nawet kliknąłem link (teraz).
Jak ktoś jest fanem muzyki z lat 60. czy 70. i tradycyjnej muzyki arabskiej może sobie śmiało odpalić ten przebój. Niestety nie potrafię znaleźć żadnych informacji na temat samej artystki.
Kim jest Maha* = مها ?
Nie oburzam się ani nie obrażam. Po prostu skoro jeden wpis tak bardzo was poruszył, że postanowiliście obwieścić światu to, że nie klikniecie w link to uznałem, że nie jest on wam potrzebny. Widzę, że cierpicie.
Właśnie nie wiem nic o tej pani ale utwór ma coś w sobie. Jest intrygujący. Na swój sposób charyzmatyczny. Przywodzi na myśl jak mógłby wyglądać świat arabski gdyby nie Wielka Rewolucja Islamska.
Moje credo dyskusyjne:
1. Należy dyskutować poprzez merytoryczne argumenty, a nie odniesienia do osoby rozmówcy.
2. Ten powinien szukać argumentów na poparcie swych racji, kto coś twierdzi, a nie ten kto temu zaprzecza.
3. Należy domniemywać dobrą wolę.
Koncert {oh!} Orkiestry w Sali Koncertowej NOSPR (24.05.2024)
Johann Adolf Hasse Serenada „Antoniusz i Kleopatra”, wyk. Bruno de Sá – sopran męski, Yuriy Mynenko – kontratenor, {oh!} Orkiestra, dyr. Martyna Pastuszka