Czarne krążki.

[Czartogromski]

Pierwszy skład był najciachowszy , a muzyka nie tak plastikowa:

[Nathi]

Brałbym tych dwóch na dole
Tyle, że chyba jeden z nich już nie żyje

[Czartogromski]

No to byśmy się nie pokłócili, bo ja kibicowałem tym z górnych fotek

[Nathi]

Zawsze potrafiliśmy się dogadać

[Nathi]

Nowy nabytek w preorderze limitowany nakład kolor orange. Będą wysyłali w maju.
Pomijając fakt, że uwielbiam to ta płyta za parę lat będzie chodziła po 500-600 zł. Więc nie żal mi 200 za nią. W razie co zwróci się.

[Nathi]

Całkiem fajna. Przesłuchałem już i mam ochotę na więcej fortepianu. Coś muszę wyszukać na pchlim targu.

[Czartogromski]

Wifon tłoczył większość swoich płyt w ZSRR, więc zapewne brzmi lepiej, niż tłoczenia Muzy/Pronitu z tego okresu.

[Nathi]

Czyli płyt z PRL szukać z Wifon

[Czartogromski]

Relacja z odsłuchu w temacie operowym.

[Nathi]

Taką mam jeszcze płytę.
Ale nie uważam, że Metallica skończyła się na Kill'em all

[Nathi]

Dzisiaj płytka bluesowa, piękna złota limitowana edycja 300 sztuk.

[Czartogromski]

Nie da się ukryć, że offtop

[Czartogromski]

To ja dodam jeszcze kontynuację wątku historycznego. W polskiej fonografii trafił się na przełomie lat 70.i 90. XX w. wyłącznie polski i całkiem udany wynalazek, jakim były albumiki składające się z dwóch małych płyt 17,5-centymetrowych*. Były zazwyczaj bardzo bardzo ładne, udane okładki projektowali m.in. Waldemar Świerzy (The Beatles) i Edward Lutczyn (tu: Ela Adamiak). Tego rodzaju wydawnictwa trafiały się na świecie ("Magical Mystery Tour" The Beatles), ale tylko w Tonpressie były stałym elementem oferty.



*Dla orientacji w skali wielkości z lewej płyta CD

[Nathi]

Jeszcze w PRL były te pocztówki grające
Kurde ale chyba wszystko moi rodzice wywali, a całą piwnicę w tym mieli.

[Czartogromski]

Jeśli chodzi o jakość dźwięku, to pocztówki koszmarnie fatalne były.

[Nathi]

To na pewno, ale ja bym odpalił z ciekawości co to jest

[Czartogromski]

Szurum burum pół na pół z muzyką.

[Hebius]

Fajna rzecz, ja mam trochę w domu. Z hiciorów, które pamiętam na pewno "No Milk Today" Herman's Hermits i "Kaczuszkę i mak" (pocztówka z kaczuszką oczywiście) Mieczysława Wojnickiego

[Czartogromski]

A to są pocztówki pierwszej czy drugiej generacji? Pierwszej były prywatne, zazwyczaj kupowało się na targowiskach. W latach 70. łapę na biznesie położyło państwo i pocztówki zaczął wydać najpierw Ruch, potem KAW. Prywatne były faktycznie formatu pocztówki, państwowe większe, mniej więcej wielkości singla.

[Nathi]

Szurum burum pół na pół z muzyką.

No mnie by bardziej kusiło to pół muzyki, co w PRLu grali. Jakość na drugim miejscu, bo wiadomo, że bym tego nie słuchał. Ale pamiętam, że za dzieciaka z bratem odpalaliśmy bambino i słuchaliśmy tych pocztówek. Tam dużo folkowej muzyki było.
Dlatego jeszcze raz bym sobie takie pocztówki posłuchał w ramach ciekawostki i farajdny odkrywania