To się czyta

[marcin]

O, niedawno do tego wróciłem. (...)

Tak, "Terminus" jest genialny. Ale nie tylko to opowiadanie.
A Ukeju wolisz ogólnie opowiadania Pirxa czy Ijona Tichego?

[uzytkownik_konta]

Zdecydowanie Pirxa. Tichy występował w utworach które po pierwsze są dla mnie zbyt odklejone. Mam jakąś taką dość wąską tolerancję na fantastykę; tracę zainteresowanie kiedy autor idzie zbyt daleko i traci nawet pozory realizmu. Nawet nie chodzi o to, że technologicznie, ale nawet bardziej w kwestiach takich jak konstrukcja postaci, ich działania, związki przyczynowo-skutkowe. Np. profesor Tarantoga świetnie to ilustruje.
A po drugie - utwory, w których występuje Tichy, mają charakter bardziej satyryczny, co łączy się z tym pierwszym - tzn. z poziomem absurdu. Przez to też taki rodzaj satyry nie jest chyba dla mnie tak interesujący, jak powinien.
Oczywiście to są też bardzo wartościowe pozycje, np. "Pokój na Ziemi" i "Profesor Corcoran" - ale to raczej pomimo stylistyki, tzn. interesująca jest ogólna, teoretyczna koncepcja, którą można z tego odgrzebać - ale wykonanie mi nie podchodzi.

[marcin]

O to mam podobnie, też wolę Pirxa niż Tichego.

A za najlepsze dzieło Lema uważam - chyba tradycyjnie - Solaris. Choć "Niezwyciężony" to a close second.

[uzytkownik_konta]

Ja nie jestem w stanie powiedzieć, co jest najlepsze; ale gdybym musiał wybrać, to chyba właśnie "Terminus", z "Niezwyciężonym" rzeczywiście bardzo blisko. Może to herezja, ale "Solaris" uważam za bardzo dobrą powieść, której jednak bym nie umieścił w ścisłej czołówce.

A tak w ogóle, to wróciłem tutaj teraz, bo uświadomiłem sobie, jakiego słowa szukałem, kiedy napisałem to:

Mam jakąś taką dość wąską tolerancję na fantastykę; tracę zainteresowanie kiedy autor idzie zbyt daleko i traci nawet pozory realizmu. Nawet nie chodzi o to, że technologicznie, ale nawet bardziej w kwestiach takich jak konstrukcja postaci, ich działania, związki przyczynowo-skutkowe. Np. profesor Tarantoga świetnie to ilustruje.

To słowo to "niepoważny". Nie lubię, jak autor jest niepoważny. Trochę w znaczeniu słownikowym, a trochę w potocznym (jak np. komuś, kto się spóźnił, można powiedzieć "Pan jest niepoważny!", tzn. nie traktuje pan mnie - tutaj czytelnika - wystarczająco poważnie).




Właśnie, jeszcze mi się "Katar" przypomniał. Też świetne, ale pamiętałem tylko fabułę, bez tytułu - i nie byłem pewny, czy to było coś Lema, czy Dicka. Muszę odgrzebać i przeczytać ponownie, zwłaszcza że stała się rzecz dziwna. Pisałem gdzie indziej, że sobie kupiłem zbiór opowiadań Poego.

I chyba najbardziej zadowolony jestem z dwutomowego zbioru opowiadań Poego. Co najlepsze, ten sam zbiór, tylko w innej oprawie, leży u moich rodziców. Z tego powodu nawet się wahałem, czy kupić. Ale raz, że naszła mnie taka ochota, żeby to znowu przeczytać, że nie chciało mi się czekać. A dwa, że myślałem że zamawiam dokładnie to samo, a przyszło w bardzo ładnej, prostej, twardej oprawie, czarnej jak dusza autora.

Kupiłem, bo kiedyś to czytałem, było świetne, i jak zobaczyłem wystawione na sprzedaż, musiałem kupić i sobie odświeżyć.
I teraz w ogóle mi się nie podoba. Przeczytałem pół 1. tomu i stwierdziłem, że dalej nie ma sensu. Rozwleczone, a do tego jakieś takie prymitywne - tzn. strasznie się zestarzało, w sposób całkowicie niespodziewany w przypadku takiej klasyki. Pojedyncze sztuki z tego zbioru są w ogóle strawne.

Pod wpływem tej lektury kołacze mi się w głowie tylko jedno pytanie: czy tylko mi się wydaje, że w "Metzengerstein" główny bohater chce być przez tego konia zerżnięty?
Może to kwestia tłumaczenia, ale tytułowy Metzengerstein po śmierci rodziców miał ulec kompletnemu rozpasaniu seksualnemu (z ludźmi). I potem jest fragment: "Kiedy baron tak słuchał lub udawał (...) oczy jego bezwiednie zwróciły się na olbrzymie kształty nienaturalnej maści rumaka (...)" - i dalej: "Im dłużej patrzył, tym zawrotniejszym wydawał się czar, tym niemożliwszym zdawało się mu, by mógł wyzwolić swe oczy spod zaklęcia owego gobelinu. (...) Trwało to tylko chwilę i znów pierzchły odruchowo spojrzenia jego ku ścianie". W sensie, że ku jego kutasowi?! I dalej jest jeszcze o tym, że baron ciągle jeździ na tym koniu na samotne wycieczki do lasu, że w jego otoczeniu wywołuje to niesmak i oburzenie - że "woli towarzystwo konia"; że koń ten "sam jeden mógł chełpić się mianem jego przyjaciela"; że "Jeszcze inni (...) składali wszystko na chorobliwą melancholię i słabość (...) zaś między pospólstwem krążyły mętne i jeszcze niezwyklejsze pogłoski". Wreszcie, że było to "graniczące już ze zwyrodnieniem przywiązanie (...) które jakby wzmagało się jeszcze po każdym nowym objawie dzikich i demonicznych instynktów zwierzęcia - przedzierzgnęło się w końcu (...) w ohydną i nienaturalną namiętność". CO U DIABŁA.

[Dorian_Gray]

Grzegorz Piątek
"Najlepsze Miasto Świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949"

[Hebius]

Justyna Kociemba-Zulicka, Tęczowy słownik. Mały zbiór homoerotyzmów polskich

I kwiatki ze słownika.

Hiacynt - mężczyzna homoseksualny; eufemizm nawiązujący do akcji "Hiacynt"

Wystarczyło chyba, że raz ktoś coś użył/napisał, by trafić do tego słownika.

[Hebius]

Miejsce - żeński narząd płciowy; eufemizm
(...)

Miejsce intymne- męskie narządy płciowe; potocznie
(...)

Młodzieniec - młody mężczyzna o orientacji homoseksualnej; przestarzałe.
(...)

Nagość - żeński narząd płciowy; eufemizm
(...)

Nagość - męski narząd płciowy; eufemizm
(...)

A myślałem, że nic nie jest w stanie odebrać palmy pierwszeństwa "Mostowi Ikara"

Zresztą może jestem w błędzie, może to jest naprawdę bardzo dobry naukowy słownik, a ze mnie zwyczajny tuman, który w obecnych czasach nie miałby najmniejszych szans na zwieńczenie szkoły średniej maturą (pani Justyna Kociemba-Żulicka jest czynną egzaminatorką maturalną)>

[marcin]

Hmmm i miejsce intymne to jest homoerotyzm? W kontekście hetero się takiego określenia nie używa?

[Walpurg]

Litości.

[jazzik]

Miejsce intymne to w ogóle nie jest erotyzm.
To takie określenie zastępcze, idealne do reklam typu "delikatny żel do mycia miejsc intymnych".

[Walpurg]

- Kochanie, dotknij mnie w miejsce intymne.

[Hebius]

Miejsce intymne to w ogóle nie jest erotyzm.
To takie określenie zastępcze, idealne do reklam typu "delikatny żel do mycia miejsc intymnych".

No bo ty pewnie używasz określenia miękkość i wilgoć*
___________
* metaforycznie o pochwie; potoczne

[rainbow]

Zaniemówiłam

[jazzik]

Haha, nie.
Chociaż może ja jestem jakaś dziwna, bo te przytoczone wyjątki ze słownika w ogóle mi się nie kojarzą erotycznie.

[Hebius]

Jeśli powiesz, że nawet poduchy* ci się nie kojarzą, to faktycznie - dziwna jesteś

___
* damskie pośladki; eufemizm

[Czartogromski]

Tego nie wrzucam do tematu o ostatnich zakupach ze względu na ścisły związek z tym właśnie tematem. Od teraz większość rzeczy, które (ewentualnie) będę tu sprawozdawał, będzie czytana w ścisłej kooperacji z tym urządzeniem:

LERSTA - lampa podłogowa do czytania



Udoskonaliłem kanapę poprzez uzupełnienie taką właśnie lampą i dziwię się, dlaczego zrobiłem to dopiero teraz.

[marcin]

Od dawna mam dwie takie

[Czartogromski]

To czemu się nie chwaliłeś? Kupiłbym wcześniej.

[Hebius]

Wygląda bardzo zachęcająco do zakupu

[Walpurg]

Lampa do czytania. Fajnie. A czy można przy niej jeść lub szydełkować?