Masturbacja stała się naszą codzienną gimnastyką - skulone tłoki w lodowatej pościeli były niczym zgrzybiałe płody, których żadna macica nie wybudzi z hibernacji, podczas gdy na zewnątrz sosny i mgła mieszały się w nieprzeniknioną plątaninę wilgotnych szeptów, nakładających na noc lepki mrok drzew osłodzonych jarmarczną watą cukrową oparów.
Chociaż ciut wcześniej autor pisze o chuci
Ale tutaj jest z kolei niejasne, czy w tych latrynach wisiały jakieś schematy poglądowe, czy szeregowi nie sprzątali po masturbacji. Bo żeby same latryny slużyły do alfabetyzacji to raczej nie wydaje mi się.która później znajdowała ujście w schematach poglądowych na żylastym marmurze latryn, przeznaczonych do alfabetyzacji szeregowych.
Tęczowy słownik pisze:
Pizda – odbyt mężczyzny homoseksualnego, biernego, uległego podczas aktu seksualnego; wulgaryzm o względnie wysokim stopniu nacechowania.
No nie. Jednak bardzo dużo gejów tak jednak określa dupę.
Tęczowy słowni pisze:
Cipka - żeński narząd płciowy; potoczny eufemizm wulgarny; zdrobnienie
Sąsiedzi, którzy tłoczą się ze mną w ciasnej windzie, mają otwarte usta, stężałe smagłe twarze, żółtą skórę i śmiech zadowolonego niezrozumienia stworzeń zbyt pospolitych, żeby były prawdziwe, nieszczęśliwie brnąc przez pustynię weekendów przed telewizorami, sącząc przez słomkę syrop własnej przeciętności. Ja jeszcze cudem zachowuję wątłe resztki niepokojów metafizycznych i budzę się z rana z rwą kulszową duszy, którą kroki w mieszkaniu na górze okrutnie przygniatają, i rozum rdzewieje od godzin więzienia w mieszkaniu podstępnie przygotowanym, żeby mnie zmienić w wyczerpanego urzędnika taszczącego w teczce „Reader's Digest', termos z kawą z mlekiem na obiad i słoiczek mleczka pszczelego, którego etykietka obiecuje mi iluzoryczną młodość okazjonalnego wzwodu.
http://palikot.pl/noty-amerykanskie-nota-szesnasta/Noty amerykańskie. Nota szesnasta
Bezdomne ludzkie śmieci
Onanizowała się w śmietniku. Na ulicy. W śmieciach. W dzień. Obok przechodziło masę ludzi, nie zwracając uwagi na podniecone, zwierzęce, obłąkane podniecenie. Jęki śmiecia ludzkiego. Bezdomna, narkomanka, wariatka w agonalnym już stanie. Nie kontrolująca żadnych czynności życiowych. Jak Lizawieta u Dostojewskiego.
Będąc w liceum w Warszawie i mając szalony pomysł, aby spędzić dzień w domu „wariatów”, gdzie pracował brat kolegi, nasłuchałem się tych obłąkańczych wrzasków, jęków, wycia, przerażających min, ruchów ni to morderców, ni to ofiar. Miałem wówczas 18 lat. Ale to było jednak ludzkie. Wciąż ludzkie.
A ta wariatka z SF i inni, bo wielu się spotykało, to było coś innego. Nie tyle obłąkany człowiek, ale już nie człowiek. Jakaś resztka. Całkowicie zezwierzęcona. Wariaci w Polsce to w większości chorzy wskutek chorób, a ci z San Francisco zniszczyli się twardymi narkotykami w sposób wprost niewyobrażalny. Więźniowie z Majdanka mieli w sobie więcej z człowieka, mimo potwornego wycieńczenia i poniżenia, niż bezdomni z Kalifornii. To były nie tyle widma, ile jakby same organy, już niczym nie połączone w człowieka.
psalm XXIII
Bóg jest pasterzem a my stadem jego.
Tyś mym dobrym pasterzem Panie wiekuisty
powiedziesz mnie na łąki do krynicy czystej.
Poprowadzisz mnie ścieżką na pastwiska Twoje
kędy myśli nasycę i serce napoję.
Choćbym miał też po piargach i na skalach paść się
nie będą lękiem dla mnie skały ni przepaście.
Bo Tyś jest przy mnie Panie - i nie zaznam troski
póki mnie głos Twój wiedzie i Twój kij ojcowski.
Tyś mym dobrym pasterzem. Ty prowadzisz wszędzie.
Strzeże mnie oko pańskie. Strzeże miłosierdzie.
Daj mi pozywać wiecznie z ląki Twojej Panie.
Daj mi na Twych pastwiskach wieczne pomieszkanie.
Bóg jest pasterzem a my stadem jego.
Joanna Kulmowa, Suplement mój