Książki, ostatnie zakupy

[uzytkownik_konta]

To raczej dotyczy pucharów.

[Czartogromski]

Czasy się zmieniają, kto ma w domu puchar, jeśli nie jest sportowcem?

[uzytkownik_konta]

Ktoś, kto bardzo chciałby być sportowcem, więc postanowił po prostu usunąć pośredników. Nauka radziecka zna takie przypadki.

A tak na poważnie, moim zdaniem ten fragment ze szklanką uwidacznia pułapkę, w którą wielu początkujących autorów wpada i w którą wpadałem także ja, kiedy próbowałem coś tam tworzyć w gimnazjum czy liceum (nie żebym teraz nie był początkującym autorem; po prostu pozbyłem się aspiracji do czegokolwiek). Np. kiedy sytuacja miała wyglądać tak, że ktoś siedział w fotelu, później wyjrzał za drzwi, ale nikogo nie było, więc znów usiadł, potrafiłem precyzować, iż:

• Siedział w fotelu.
• Postanowił sprawdzić.
• Wstał.
• Przeszedł przez pokój.
• Otworzył drzwi (poprzez naciśnięcie klamki, a następnie obrót skrzydła drzwiowego na zawiasach, o kąt zbliżony do stopni 90).
• Stwierdził, że nikogo nie ma.
• Zamknął drzwi.
• Przeszedł przez pokój.
• Usiadł.

Bierze się to stąd, że zakładamy, iż koniecznym jest, aby przed otwarciem drzwi wpierw wstał i przeszedł - jest to logicznie konieczne - więc byłoby absurdem, gdyby otworzył drzwi, a nie wstał i nie przeszedł. Pułapka oczywiście tkwi w tym, że normalny czytelnik wie, że skoro siedział, a potem otworzył, to znaczy że w międzyczasie wstał i przeszedł. W rzeczywistości jest to sposób pisania nudny dla czytelnika i męczący dla autora - podobny nerwicy natręctw - a nade wszystko bezwartościowy, tj. polegający na zapełnianiu kolejnych stron tekstem bez wartości, tj. nic niewnoszącym. U porządnych autorów można spotkać pojedyncze zdania, które zawierają sugestywny opis zdarzeń zachodzących na przestrzeni dni, tygodni, miesięcy, a nawet lat - gdzie czytelnik nie ma poczucia logicznej niespójności, a wręcz przeciwnie. I to jest prawdziwe osiągnięcie, a nie ten język - jak to określam - z policyjnych protokołów.

[Hebius]

Wisława Szymborska,
Kryniccy, to przecież dla Was!
Listy, karteczki i dedykacje 1966-2011

Wydawnictwo a5, Kraków 2023
str. 168 w twardej oprawie

[marcin]

UPDATE

Uczytalem 50% "Kolczastych łez" i szczerze mówiąc nie wiem czy się zmuszę aby to dokończyć.
Dawno nie czytałem podobnej słabizny. Literacko mogę porównać to tylko do pana od Mostu Ikara, choć jego pisanina była chyba bardziej szczera niż to. To jest strasznie wysilone, a te wykłady bohaterów (o sytuacji gejów i/lub czarnoskórych) kierowane chyba do czytelnika to aż zęby od tego bolą. No i w Moście Ikara trochę mnie ciekawiło co będzie dalej, a tu w ogóle. Bohaterowie są mi kompletnie obojętni i myślę tylko o tym aby był już koniec tej męki czytelniczej.

Hebius powinien odbyć pieszą pielgrzymkę pokutną do Częstochowy za wklejanie polecanek tego badziewia bo to, że powinien mi zwrócić koszt zakupu ebooka, to rozumie samo przez się

[Hebius]

W ogóle nie czuję wyrzutów sumienia, najlżejszych nawet
Nie wiem, może gdybyś się zdecydował na prawdziwą, papierową książkę, coś bym poczuł? Ale dla mnie zasadniczo samo kopno ebooka ociera się o marnowanie kasy, ot taka fanaberia, więc jestem znieczulony już z tego powodu.

[marcin]

Swoją drogą a propos tych polecanek:

Ja oczywiście rozumiem, że każdy ma inny gust literacki, podoba mu się coś innego, wszystko to jest zrozumiałe. Rozumiem nawet płatna promocję (w końcu z czegoś żyć trzeba, a uczciwie zaznaczono, że płatna).

Ale no do jasnej anielki, jakieś granice chyba są! Żeby o takim literackim badziewiu pisać w ten sposób, to uważam to za kpiny z potencjalnych czytelników:

[płatna współpraca] Rzadko mi się zdarza, żeby jakaś książka tak bardzo mi się podobała. Serio. Przeczytałem "Kolczaste łzy" pod koniec grudnia i do dzisiaj tkwię w dzikim zachwycie. Co więcej, równocześnie moje czytelnicze serce przeżera straszliwa trucizna zazdrości, którym to uczuciem darzę każdego, kto ma tę powieść jeszcze przed sobą. Jednym zdaniem - po prostu się w "Kolczastych łzach" zakochałem.
[...]
Tak jak pisałem na początku. Zakochałem się w "Kolczastych łzach", jak dawno nie zdarzyło mi się zakochać w żadnej książce. Nie potrafiłem jej odłożyć. Kiedy odkładałem, pękało mi serce i wracałem do niej, kiedy tylko mogłem. Zagryzałem ze złości zęby przewracając każdą stronę, bo wiedziałem, że oznacza to, że zbliżam się do końca, a równocześnie nie mogłem się doczekać, żeby poznać zakończenie. Tak, to jest powieść sensacyjna, gdzie akcja pędzi do przodu na łeb, na szyję. Ale równocześnie jest to książka pięknie napisana, mądra i cudownie smutna. Bardzo, ale to bardzo polecam.

Książka jest "pięknie napisana"?
"Tkwię w dzikim zachwycie"?
"Trucizna zazdrości wobec wszystkich, którzy lekturę mają dopiero przed sobą"?

Chyba naprawdę granica śmieszności została tutaj ostro przekroczona.

[Hebius]

Może macie po prostu inne gusta? A czytałeś którąś z powieści Chmielarza?

[marcin]

Nie, i chyba nie muszę dodawać, że po tych polecankach to będę się trzymał jak najdalej od książek tego pana. I od tego co będzie ewentualnie polecać w przyszłości

[Czartogromski]

Blackwells Bookshop, Oxford, 200 tys. książek na miejscu:

[Hebius]

Nadmiaru kupujących nie widać.

[marcin]

Heh byłem dokładnie w tej księgarni gdzieś tak z 10 lat temu.

(Wtedy też tłumów nie było)

[Czartogromski]

Przecież to nie Biedronka w sobotnie południe Tylko na tym zdjęciu można naliczyć kilkanaście (jeśli nie więcej) osób.

[marcin]

A propos Biedronki i książek, to osiedlowa biedra zadbała o to aby ludzie zerkali na stanowisko z książkami

[marcin]

Zakupiłem i czytam "Odrzanię" (ebook)

O książce pisali już Achim i Jazzik, więc dodam tylko że faktycznie świetna lektura, i jak tak patrzę na plany miast, to faktycznie widać te różnice. W Warszawie mamy główne ulice typu Al. Jerozolimskie, Nowy Świat, Krakowskie Przedmieście, Świętokrzyska. A w miastach Odrzanii? Główne ulice to Grunwaldzka (obowiązkowo!), Niepodległości (obowiązkowo!), Sobieskiego, Wojska Polskiego itp.

Szkoda tylko, że autor bardziej nie pociągnął wątku politycznego. Zasygnalizował tylko, że konflikt Tusk-Kaczyński (czy szerzej PO-PiS), to może być w gruncie rzeczy konflikt Odrzania-Wiślania. Szkoda, że nie pociągnął tego wątku dalej.

No ale tak czy owak, świetna lektura.

[jazzik]

Myślę, że pociągnięcie tego wątku mogłoby się nie spodobać po obu stronach Wisły.

[Elfin]

Wy dużo czytacie, czy dużo kupujecie? Albo inaczej, jaki procent zakupów konsumujecie w ciągu danego roku kalndarzowego?
Ktoś, coś...
Sorrki za offtop, ale jestem ciekaw.

[Hebius]

Nie ma zasady. Ja na przykład prawie nie czytam, tego co kupuje. Lubię kupować i lubię mieć zapasy.

[Elfin]

Ja przestałem kupować, bo uznałem, że skoro nie czytam (tego co kupuję), to się będę zmuszał terminami z biblioteki. I bywa różnie. Ilość nakupionych i nietkniętych książek jest tak duża, że nie wiem czy je wyrzucać, czy sprzedawać. Częśc oddałem w ramach akcji dla więźniów. Może komuś literatura po części gejowska za murami się przyda?
Nawet z czytnikami mam problem. Niby mam dwa, żeby zawsze pod ręką, ale ja nie lubię czytać z przerewami, że zacznę, 1/2 h i musze kończyć, bo było w pociągu, przeciągu czy na obciągu. Ja lubię długo za każdym razem.

[Czartogromski]

Ja od przeprowadzki pilnuję limitu 1 książki na kwartał, którego w przybliżeniu się trzymam. Ale czytam zwykle kilka książek jednocześnie.