To się czyta

[bolevitch]

w czerwcowych "Książkach" jest - chyba tak się na to mówi - krytycznoliteracki artykuł nt. sagi o Potterze Ryszarda Koziołka. Koziołek odwołuje się tam do Goethego i Marii Janion, a ja z tego co pisze o fabule książek o Potterze dostrzegam podobieństwa do sagi o Wiedźminie - osierocone dziecko o nadzwyczajnych zdolnościach i opiekunowie, którzy się dla niego poświęcają, w jednej książce mamy Valdemorta - w drugiej - Vilgefortza...

[Senso]

O Janion to chyba napisał, że nie zdążyła zapoznać się z tekstem przed opublikowanie swojej ostatniej książki, więc właściwie ...

[bolevitch]

to że Janion, a tym bardziej Goethe nie czytali Rowling, nie oznacza, że nie można się na nich powołać...

[Senso]

No jasne, że nie, ale czasami przywołuje się dla aury nazwiska i nic ponad to.

[bolevitch]

myślę, że to dobry trop

[Walpurg]

Od czasów nieocenionego Władimira Proppa, czyli od blisko stu lat, wiadomo, że wszystkie bajki są oparte na tych samych powtarzających się schematach i motywach. Co więcej, dzisiaj te schematy wykorzystują reklamy.

[żmij]

Przeczytałem "Czarę ognia". Pierwszy rozdział bardzo wciągający i zachęcający, potem kilka rozdziałów, ze 100 stron, tych o quidditchu, męczyłem bardziej niż fragmenty "Więźnia Azkabanu". Ale potem już do samego końca było dobrze. Nieustannie mnie jednak irytują te sceny, kiedy bohater ma jakąś poważną kontuzję (tutaj np. Harry'ego ujebał w nogę wielki pająk, potem na tę nogę spadł i bodajże ją zwichnął), a i tak za chwilę jak gdyby nigdy chodzi lub nawet biegnie.

[Hawken]

A nie leczenie na NFZ.

.

[żmij]

No tak, ale to przed użyciem magii!

[Hawken]

Eee tam - "przed". Harry cały był magią.

[marcin]

No to wpis z lektur urlopowych gdańsko-olsztyńskich cz. I

Marny
Bardzo fajna gejowszczyzna, są momenty zabawne, ale są i poważne rozważania o związkach, główny bohater dochodzi do 50, i chyba do takich czytelników jest to kierowane. Mnie się bardzo podobało, ale wole już nie polecać, bo Hebiusowi znów się nie spodoba i będzie zrzędził

[marcin]

Lektury wakacyjne cz. II

Władca much
Klasyka, od dawna leży mi na półce, oczywiście znałem z grubsza treść, ale wreszcie przeczytałem

[Hebius]

Trochę to smutne, że noblistę trzeba sprzedawać z poleceniem Stephena Kinga, bo inaczej tytuł by nie znalazł amatora.

[Dorian_Gray]

Lektury wakacyjne cz. II

Władca much
Klasyka, od dawna leży mi na półce, oczywiście znałem z grubsza treść, ale wreszcie przeczytałem

Pamiętam, że przeczytałem to jak miałem tak z 18 lat.

I pamiętam, ze się lekturą mocno wzruszyłem i popłakałem.

[husky]

Ja najbardziej przeżywałem Prosiaczka. Jak mu zabrali okulary. Nawet bardziej te okulary niż śmierć.

[marcin]

No aż tak się nie wzruszyłem, ale może dlatego, że treść z grubsza znałem.
A wstęp Kinga nie wnosi totalnie nic i w zasadzie sprowadza się do stwierdzenia, że Władca much to jego ulubiona książka.

A teraz lektury wakacyjne cz. III

Misja błazna
IV tom cyklu fantasy Robin Hobb. Tak jak nie lubię fantastyki pisanej przez kobiety, tak ten cykl uwielbiam

[Hebius]

Osoba na okładce to brzydka kobieta, czy mężczyzna?

[marcin]

No właśnie jest to najbardziej zagadkowa postać cyklu.
Teoretycznie jest to mężczyzna, ale nie jest to pewne. Często powtarza głównemu bohaterowi, niby w żartach, że go kocha i że jest "inny".

[Hawken]

Ha! Właśnie ten tom teraz czytam. No i Błazen zwraca się niekiedy do Bastarda imieniem Ukochany; a wcześniej chciał żeby Bastard zwracał się do niego tym imieniem.

[marcin]

Mnie na początku w tym cyklu raził ten dziwny zwyczaj imion będących jednocześnie określeniami charakteru, np. król Szczery, książę Władczy, królowa Cierpliwa itp. Ale potem przyzwyczaiłem się do tej konwencji i nawet mi się spodobała