Gejowszczyzna książkowa.

[marcin]

A to ma coś wspólnego z gejowszczyzną, poza tym, że autor jest gejem? Bo ja określenie "gejowszczyzna książkowa" rozumiem inaczej.

[Hebius]

Ale to przecież nie pierwszy raz. Jeszce się nie przyzwyczaiłeś, że tutaj się wspomina każdą książkę Szczygielskiego?

[Czartogromski]

Premiera pod koniec października:

Dobrze, że okładka nie przypomina paskudy, jaką była cześć pierwsza.
Fajnie, ze jest, choc nie na ten dalszy ciąg czekam

[Hebius]

A mnie się tamta z czerwonym automatem nawet podobała.

[Czartogromski]

Powiedzmy, że w tym przypadku nie chodzi o nas, najwierniejszych czytelników Autora

[bolevitch]

tam z prawej strony za chłopcem to jest świnia stojąca na dwóch nogach?

[Hebius]

Aleś ty spostrzegawczy!


Swoją drogą ten wieloryb na górze to trochę tak jak w 2018 przy okazji Parady Równości - czysta gejowszczyzna

[Czartogromski]

Pytanie, kto tu jest mistrzem intertekstualności

[Czartogromski]

Mariusz Szczygieł: Laska nebeska (Wyd. 2, 2020).

[Hebius]

Czym różni się nowe Lubiewo od wydanego 9 lat temu "Lubiewa bez cenzury"?
Najdejszła wiekopomna chwiła!
Dorosło całe pokolenie, które 9 lat temu nie mogło czytać Lubiewa, bo miało np. 11 lat, obecnie mają 20 i są pełnowartościowymi czytelnikami. Lubiewo bez cenzury było na półkach dość krótko, więc można powiedzieć, że od 8 lat praktycznie nie ma go na rynku. Dlatego ślicznotki owe małe na pewno dobiorą się do niego dopiero teraz, kiedy 28 października wyjdzie Lubiewo 2020. Co prawda nie ma wersji na tik-toka
Czym się różni nowe L od LBC?
Przede wszystkim, jak każde kolejne, jest JESZCZE BARDZIEJ BEZ CENZURY niż poprzednie, ponieważ skoro nikt się niczego nie czepia i nie marudzi, to można walić prawdę z grubej rury i tak też robimy.
- Doszło 6 nowych historii, kilka zostało usuniętych (ale naprawdę nudnych i nie śmiesznych)
- Niektóre historie zostały opowiedziane od początku inaczej.
- Wycofaliśmy historię o Diance, bo ona dostała dla siebie, jak wiadomo, całą książkę, roślinka zwana Dianką została więc przesadzona do nowej, o wiele większej doniczki, gdzie się rozpostarła nad podziw.
- Realiów roku 2004 nie starałem się uwspółcześniać, choć mogą być niezrozumiałe. Unikałem zdań typu "wyciągną swoją ideę", tusząc, iż młodzieży należ raczej napisać "komórkę w sieci idea" lub po prostu "komórkę".
- Czytając od nowa L na głos do Videobooka zauważyłem nowe mielizny, dłużyzny i fragmenty, w których po prostu samemu chciałoby mi się przerzucać kartki, dlatego poskracałem te mielizny.
- To, czego nie widać, to poprawienie setki drobnych błędów rzeczowych, stylistycznych, korektorskich, powtórzeń, przecinków, literówek, niezamierzonych rymów - wciąż liczę, że książki z poprawionymi takimi rzeczami są lepsze, choć Wy czytając tego nie jesteście w stanie wyłapać bez porównywania tekstu z poprzednim.
- Część historii była rozwalona na całą książkę, historie te wracały np po 300 stronach i pojawiały się ich ciągi dalsze. Posklejaliśmy to jak się dało w miarę spójne bloki tematyczne. Jantar wciąż jeszcze zatruwa sobą całą książkę
No, cóż. Polecam!

Oprawa miękka
ISBN: 978-83-240-7222-4

Wydawnictwo: Znak literanova
Cena katalogowa: 44,99 zł

[Walpurg]

Ile wydań jeszcze bardziej bez cenzury będzie.
Żenujące i tyle!

[bolevitch]

Dlaczego - każdy autor ma chyba prawo robić ze swoim utworem co mu się podoba, a Lubiewo to nie jest zbiór reportaży. Natomiast nie byłbym takim optymistą, że dzisiejszy 20 latek po to sięgnie. Dla mnie to już były rzeczy trudno wyobrażalne... (ale żeby mi ktoś 25 lat temu powiedział, że Znak będzie wydawcą )

[marcin]

Myślę, że w ogóle dużym optymizmem byłoby, że dzisiejszy 20-latek w ogóle po coś książkowego sięgnie...

Aczkolwiek oburzenia Walpa nie rozumiem - nich sobie autor wydaje, nie ma przecież przymusu kupować.

[jazzik]

Mam pierwsze wydanie, bo chciałam zobaczyć o co ten "skandal" i nie zaciekawiło mnie, więc tylko przejrzałam. Nie widzę 20 latka, który po to sięga.
Poprawił Idee na komórkę a komórka to też już prehistoria dla generacji smartfonów.

[bolevitch]

i ten pisuar ma okładce. pasuje do smartfona jak łuczywo do żarówki diodowej... (pomijając że osobiście mam nieprzyjemne odczucia)

[Czartogromski]

Jest to jakiś pomysł i nawet oryginalny, żeby książka pisana była nieustająco, zmieniała się na oczach czytelników, czemu nie. Nawet z marketingowego punktu widzenia może to być niezły pomysł, bo będzie można za kilka lat wydać komplet różnych wersji w pudełeczku. Albo i w kuferku.

[jazzik]

Racja, Bolevitch, ta nowa okładka jest jakaś taka odpychająca, zbyt dosłowna, ja mam wersję z różowym sweterkiem i papieroskiem w ręce, jednym słowem Francja-elegancja.

[Walpurg]

Czarcie, tak, pudełeczka to ostatnio modny marketingowy pomysł

Nie podoba mi się to dlatego, że on tak naprawdę wcale nie kieruje się do jakichś nowych czytelników, tylko do starych i mówi, że tu dopisał, tam dopisał, tam nie ma cenzury, tam zmienił, więc KUPCIE, KUPCIE! Sorki, ale nie! Normalny, przyzwoity autor też może wprowadzić jakieś poprawki, ale wtedy ukazuje się wydanie II czy III czy XXXIV i ok. Ale nie biega i nie opowiada, że dopisał trzy przecinki, sześć akapitów i trzy nowe strony, więc kupcie nową wersję.

Jestem wielkim fanem Witkowskiego, jako autora "Lubiewa" i "Barbary..."
Ale nie znoszę cwaniaka, który chce mi wcisnąć trzecią wersję tego samego, bo nie ma weny napisać dobrej nowej powieści.

[Czarek90]

O, miałem tę wersję ze sweterkiem na okładce, ale koleżanka zalała atramentem w torebce i odkupiła mi już nie tę sweterkową wersję, ale "bez cenzury". Zastanawiam się za to, czy ktoś z Was ma to wydanie ze zdjęciami Radziszewskiego, określane "złotym wydaniem" / "złotym Lubiewem"

No i kolejna sprawa, czy "Fynf und cwancyś", które wydał w 2019 różni się znacząco od tego pierwszego (bo ja czytałem pierwsze, a to wydaje mi się objętościowo większe)?

[Hebius]

Czarek90@
Mam to "złote wydanie". Miałem też pierwsze (bubel drukarski, do którego musiałem wklejać komputerowy wydruk kilku stron, bo w moim egzemplarzu były czyste), ale oddałem w prezencie czytelniczce.
Gdyby ta najnowsza edycja miała twardą oprawę, brałbym bez zastanowienia. Ale tak jak jest to nie wiem, może jak będzie jakaś korzystna promocja w Znaku (50% rabatu najmniej).

A zmieniając temat

W dzisiejszej Czytelni (PR2) chwalili dość intensywnie podwójnie gejowską "Calypso" Davida Sedarisa (w przekładzie Piotra Tarczyńskiego) - audycję można odsłuchać na stronie radia:
https://www.polskieradio.pl/8/2827/Arty ... -po-smierc

Sedarisa nie sposób nie lubić każdy bowiem może się w nim przejrzeć. Ma dar budowania w swoich tekstach intymnej atmosfery i wciągania nas czytelników w rozmowy, które prowadzi z członkami rodziny, życiowym partnerem, politycznymi przeciwnikami

W "Calypso" dopuszcza nas do swojej prywatności przede wszystkim wtedy, gdy jest do bólu szczery w punktowaniu swoich wad i słabości. Idiosynkrazje i kompulsje innych zawsze traktuje z dobrotliwym humorem, własne z bezkompromisową kpiną. Sedaris jest ironiczny, nigdy jednak nie jest sarkastyczny nie uzurpuje sobie pozycji człowieka, który wie.

Piotr Kofta twierdził, że przy lekturze śmiał się w głos.


Wydawnictwo Filtry
str. 310, twarda oprawa
data wydania: 2020-09-23
cena detaliczna: 44,90 zł

Musze jednak ostrzec, że Bartosz Żurawiecki ogóle nie był zachwycony powyższym tytułem, czemu dał dobitnie wyraz w recenzji opublikowanej w ostatnim numerze Repliki

Napisane jest to zręcznie, czyta się łatwo, w jedno popołudnie. Ale wartości literackich nie dostrzegam (...) Każdy z nas mógłby coś takiego napisać o swoim życiu.

Więc może to bardziej pozycja dla heter-czytelników, niż dla gejów?