Wokół opery

[Bob_Zielony]

O właśnie, opera z napisami - to mi przypomniało, że chyba nie reklamowałem jeszcze dwóch tęczowych produkcji dostępnych na OperaVision.

Pierwsza to warszawskie wystawienie Petera Grimesa Brittena - z polskimi napisami - dostępne do 28 stycznia.

Postaram sie zdążyć przed końcem, po od lat nie jeżdżę do Warszawy a o tym spektaklu słyszałem i chętnie się zapoznam.

Druga rzecz jest jeszcze ciekawsza, niestety ma napisy tylko niemieckie i angielskie
współczesna opera amerykańskiego kompozytora Tobiasa Pickera Lili Elbe
libretto Aryeh Lev Stollman

Film był świetny, obejrzałem fragmenty i pewnie obejrzę całość.. czasu jest więcej bo do czerwca.

[Bob_Zielony]

Bobiku, jeśli tak mogę (ryzykując gniew Natusia), pasujesz do tego forum idealnie.

Za miesiąc będzie niespodzianka.

Pewnie będzie miła i czekam z cierpliwością... a po za tym to widziałem, że znikły właściwie wszystkie bilety na JJO które były koło mojego miejsca

[Hebius]

Obejrzałem Petera Grimesa.
Miałem kawałek, jeden akt, a łyknąłem całość za jednym posiedzeniem, bo ciekawe było.
Treliński na szczęście nic od siebie nie dodał - pokazał to, co napisał Britten z librecistą.

Niestety dopiero po operze zajrzałem do wywiadu z reżyserem, który stwierdził:

Muzyka jest niesłychanie dramatyczna, a w warstwie słownej jest mnóstwo ironii, humoru. To typowy angielski humor. Na widza, który świetnie zna angielski, czeka wielki prezent. My także bardzo się staraliśmy, jeśli chodzi o przekład. Jego autorem jest Jacek Poniedziałek, a tłumaczenie jest szalenie dowcipne.

Albo niezbyt uważnie czytałem napisy, albo dali jakieś inne tłumaczenie, bo żadnego humoru w tekście nie wychwyciłem.

[Bob_Zielony]

Obejrzałem Petera Grimesa.
Miałem kawałek, jeden akt, a łyknąłem całość za jednym posiedzeniem, bo ciekawe było.
Treliński na szczęście nic od siebie nie dodał - pokazał to, co napisał Britten z librecistą.

No to czuję sie zmobilizowany... jak uda mi się oddać promotorce planowane do tego rozdziały pracy to "w nagrodę" sobie obejrzę... już nie mogę odzobaczyć fragmentu o humorze... więc część mnie pewnie będzie na to wyczulona i podzielę się wrażeniami.
Jakby poza tematem... w ogrodzie mam różę Benjamin Britten, która ma wyjątkowy zapach ... chociaż jak wiele roślinek nieco jest zaniedbana w ostatnich latach.

[Hebius]

Muzycznie Britten to nie moja bajka, ale opera niesie z sobą treści, które zostaje z widzem na dłużej. Dzisiejsze czasy czynią ją chyba bardziej aktualną niż w momencie powstania, bo teraz bardzo często czując się moralnie czystymi i lepszymi potępiamy i wykluczamy różnych ludzi oskarżanych o rzeczy złe i niemoralne.

Tu jest cały wywiad z Trelińskim - ciekawy, choć miejscami z reżyserem bym się nie zgodził
https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/m-tr ... ikt-miedzy

Na przykład w porównaniu Petera Grimesa z Lucasem (Madsem Mikkelsenem) z "Polowania".

[Bob_Zielony]

Muzycznie Britten to nie moja bajka, ale opera niesie z sobą treści, które zostaje z widzem na dłużej. ...
Tu jest cały wywiad z Trelińskim - ciekawy, choć miejscami z reżyserem bym się nie zgodził

Wczoraj obejrzałem wieczorem, bo udało się właściwie napisać co miałem w planie. Muzycznie to ciągle się mieści w moim zakresie jak najbardziej choć nie jest to ulubione (kilka płyt z muzyką Brittena, które kiedyś kupiłem, są gdzieś w szufladach. Angielskiego w operze zawsze jakoś średnio mi się słuchało, jednak niemiecki włoski i francuski jakoś mi bardziej pasują do śpiewu. Ale tutaj pasował - może przez to że Peter Grimes jest realistyczny i nie został przeniesiony w jakieś dziwne światy, a jakoś, jak mi sie zdaje, dociera do mnie angielskość klimatu tej historii. Zapewne na spektaklu na żywo podobałoby mi się znacznie bardziej. Więc może spróbuję w czerwcu kiedy to prawdopodobnie będę wracał do domu przez Warszawę.
Wywiad z Trelińskim rzeczywiscie ok. Nie oglądałem filmu, więc nie mogę się zgodzić lub nie.
Dzięki za polecenie.

[Hebius]

Drobiazg. Pewnie sam bym się nie zmotywował do obejrzenia, gdybyś się nie pojawił na forum.

[Ballordo]

Skoro słuchasz i lubisz, to czemu o tym nie piszesz? Zawsze jest szansa, że zarazisz kogoś na forum swoimi upodobaniami.

Też dzięki za komentarz. Nie zawsze są chęci i motywacja, by pisać o swoich zainteresowaniach. Postaram się to zmienić.

No właśnie z motywacją najgorzej... jednak się pisze wtedy, kiedy ma się poczucie, że kogoś to może zainteresować. Też mi się wydawało że nie mam a proszę jakoś Te wpisy mnie zachęciły. Nie wiem, czy mój przypadek kogoś zaciekawi ale napiszę trochę. Młodość to było słuchanie rocka, w tym takiego, gdzie słyszałem emocje. Kłóciłem się z innymi, że śpiew operowy jest sztuczny i bez sensu, jakoś akceptowałem tylko chóry potem też solistów ale w formach religijnych. Zainteresowanie operą przyszło parę lat po trzydziestce. Na początek Mozart ale jako ładny śpiew niż odzwierciedlenie emocji. Potem głównie dawny standard czyli Verdi i Puccini. Potem Wagner Strauss i dopiero wstępnie nasycony forte, zacząłem słyszeć emocje w baroku... W większości przypadków otwarcie się na coś nowego i często trudniejszego w odbiorze miało swoje przełomy w teatrze.

Miałem podobnie, tzn. opera zaciekawiła mnie dopiero parę lat po trzydziestce (czyli jakieś 5 lat temu). Wcześniej próbowałem tego słuchać, ale uważałem operę za coś kosmicznie niezrozumiałego dla mojego ucha. Ot, jakieś wycie z niezrozumiałym tekstem. Widocznie do tej muzyki trzeba dojrzeć. Jakiegoś rodzaju przełom nastąpił chyba wówczas, gdy ucząc się j. włoskiego, zacząłem zachwycać się brzmieniem tego języka w ariach włoskich kompozytorów. Dlatego dla mnie osobiście żaden inny język nie pasuje do opery.

Pewnego razu przypadkowo obejrzałem "jakąś" galę ku pamięci zmarłego rok wcześniej dyrygenta. Nazwisko nic mi nie mówiło, tak samo wykonawcy i muzyka, którą zaprezentowali. Ale to właśnie wówczas nastąpiło objawienie - miłość do dzieł Rossiniego przyszła właśnie wtedy, nagle i niespodziewanie. I wierny jestem temu uczuciu do dziś. Dyrygowane przez upamiętnionego galą zmarłego Alberto Zeddę (jeden z największych XX w. znawców i twórca krytycznych opracowań spuścizny po Rossinim, pomysłodawca Rossini Opera Festival, który od 1980 r. odbywa się corocznie w miejscu urodzenia kompozytora - Pesaro w regionie Marche) wydarzenia muzyczne, dostępne na youtube, słucham najczęściej.
Wspomniana przełomowa gala:
https://www.youtube.com/watch?v=2N-x89SWDxU

Oprócz oper i innych utworów Rossiniego (kocham orkiestrową wersję "Petite messe solennelle" czy "Stabat Mater") słucham najczęściej Mozarta lub symfonii Brucknera (moim zdaniem, najlepiej interpretował go dyrygent Sergiu Celibidache, postać wyrazista z oryginalnym stylem bycia i niecodziennym rozumieniem fenomenologii muzyki).

[Ballordo]

Transmisja na żywo. Claudio Monteverdi, L'incoronazione di Poppea.
https://www.youtube.com/watch?v=_JuvOXPdSRM

[Hebius]

Na szczęście włączyłem w odpowiednim momencie - akurat na scenie był Ottone - i obejrzałem jeszcze połowę.
Ładna, dość klasyczna inscenizacja z ascetyczną scenografia, bez zbędnych współczesnych udziwnień, dobrze zagrana i zaśpiewana.


Federico Fiorio (Nerone) był już na forum chwalony przy okazji występów w Krakowie.


Enrico Torre bardzo ładny jako Ottone, miły dla ucha i dla oka.


Danilo Pastore, trzeci z występujących kontratenorów, w roli Nutrice, służącej. Nie dość, że partia epizodyczna, to nawet chłopak urodą nie mógł zabłysnąć.

[Hebius]

W nocy trochę nadrobiłem zaległości w tej części przedstawienia, której nie widziałem.
Nerona jednak nie doceniłem dostatecznie mocno i wyraźnie.
Federico Fiorio jest wart baczniejszej uwagi.







Tenor Luigi Morassi (żołnierz na pierwszym i drugim zdjęciu) też jest niezły.

[Czartogromski]

Myślę, że to jest ostatnio powszechniejsza tendencja, że śpiewacy bardziej zwracają uwagę na c(i)ałokształt. Do nie dawno był tylko David Hansen (nie tylko w wannie) i długo nic. Jak kiedyś Filip wystąpił z nagim torsem, to jednym wyjściem było zamknąć oczy i słuchać.

[Hebius]

to ostatnie to już całkowicie zbędna złośliwość!

[Czartogromski]

[Hebius]

Przypominam, że Peter Grimes w OperaVision będzie dostępny tylko do końca tygodnia. Jeśli ktoś się jeszcze nie skusił może obejrzy po lekturze tekstu Doroty Kozińskiej, wg której dzięki fenomenalnej kreacji wokalnej i aktorskiej Petera Wedda w partii tytułowej

Peter Grimes jest operą na miarę Szekspirowskiej tragedii. Widzowie, w tym niżej podpisana, wychodzili z teatru dosłownie zdruzgotani bezmiarem wyśpiewanych przez niego nieszczęść, a zarazem w koszmarnym poczuciu, że i tak nie można im było zapobiec.

I ponawiam prośbę o uważne czytanie polskiego tekstu, bo nie wiem, czy ten humor w przykładzie libretta był zamierzony:

Właśnie doszły nas słuchy, że tłumaczka libretta Medei powołała do życia niejakiego Eumenidesa.
Na co przypomniały mi się nasze sztubackie zabawy w wymyślanie nieistniejących filozofów greckich. Moim zdecydowanym faworytem był Sedes z Bakelitu.
Inna rzecz, że naprawdę nie ma się z czego śmiać. Myślałam, że już nic nie przebije koników morskich z tłumaczenia libretta Petera Grimesa.

Dorota Kozińska, Teatr jednego aktora
https://teatr-pismo.pl/21159-teatr-jednego-aktora/

[Czartogromski]

https://www.classical-music.com/awards/ ... award-2024

[Hebius]

Thank you!
Thank you for voting in this year's BBC Music Magazine Awards. Visit classical-music.com/awards to vote in the other categories. Voting closes at midnight on Friday 23 February, with the winners revealed on Thursday 18 April.

[marcin]

Nie pytam na kogo oddałeś głos

[Bob_Zielony]

Transmisja na żywo. Claudio Monteverdi, L'incoronazione di Poppea.
https://www.youtube.com/watch?v=_JuvOXPdSRM

Link ciągle działa więc mam nadzieję jeszcze będzie przez parę miesięcy , moje dwukrotne raptem słuchanie całych oper Monteverdiego na żywo bez komputera zaowocowało przekonaniem, że ta muzyka potrafi omotać i przenieść w swój świat. Koronacja poczeka aż będę miał odpowiedni czas na oddanie się temu w całości...

[Czartogromski]

Takie przypomnienie z netu (GREAT BAROQUE COMPOSERS GROUP (1600-1750))
Bach: Agnus Dei / Alfred Deller
This recording was made in 1954. Alfred Deller was introduced in Japan as a pioneer of countertenor music by NHK FM and other radio stations. Today, counter tenors are no longer rare, but at that time, they were regarded as something quite strange. Deller sings Dowland, Purcell, Bach, etc. in this record here. His co-stars include Nikolaus Harnoncourt, Gustav Leonhardt, Eduard Melkus, Michel Piguet, and many other prominent figures of the past. Two solo cantatas for alto from Bach's church cantatas are included. As one might expect, they sound old-fashioned, but they are good. I like especially Deller's performances of Dowland's Lute Songs and Purcell's pieces. He also recordes Couperin's Lecons de Tenebres, which is a surprisingly good performance. What is most notable about Deller's singing is its dynamic range. The skillful shifts from fortissimo to pianissimo are very natural.