Fantastyka, moja miłość

[Czartogromski]

Ale zdaje się, że duże wydanie, choć duże, grzeszy zbyt małym marginesem wewnętrznym; grzech dość pospolity, co nie znaczy, że nie jest grzechem.
***
A miłośnicy wypasionych edycji niech się przygotują na koniec mody na nie: wzrost cen papieru (i po prostu jego brak) plus kłopoty z lokowaniem druku w drukarniach azjatyckich prawdopodobnie spowodują powrót do wydań skromniejszych (choć i tak droższych).

[Hebius]

Na tym zdjęciu od Marcina tak to właśnie wygląda, że ten margines wewnętrzny wydania w twardej oprawie jest szerszy.

[marcin]

Bo tak chyba jest.

Swoją drogą mnie się zawsze wydawało, że twarda oprawa=szycie, a miękka=klejenie. A tymczasem coraz częściej dziś jest twarda oprawa plus klejenie co to za nowa moda?

[marcin]

W sumie to zaczynam się zastanawiać czy nie sprzedać swojego Eriksona i kupić sobie nowe wydanie w twardej, które podoba mi się bardziej. Bo będę czytac całość od nowa.

Tylko widzę że np. Ogrodów Księżyca już w bonito nie mają. Zerknąłem ostatnio do jednego z naszych Empików i było aż 5 egzemplarzy ale cztery miały albo przetarte lekko rogi, albo lekko wgniecione... Jedynie jeden egzemplarz na pięć był w akceptowalnym dla mnie stanie

[Czartogromski]

Swoją drogą mnie się zawsze wydawało, że twarda oprawa=szycie, a miękka=klejenie. A tymczasem coraz częściej dziś jest twarda oprawa plus klejenie co to za nowa moda?

Jedno z drugim w sumie nie ma związku. Kiedyś (do połowy XX w.) dość powszechnie wydawano książki w oprawie broszurowej, które były przeznaczone do dalszej oprawy. To takie książki miały nierozcięte strony, bo potem i tak introligator blok książki przyciął.
A teraz, na przykład, mamy tzw. oprawy zintegrowane - coś pośredniego między klasyczną oprawą twardą a broszurową, które zwykle są klejone, ale bardzo trwałe. W oprawach całopapierowych znowu blok książki może być zszyty lub sklejony, ale w sumie to nie ma wielkiego znaczenia, bo o trwałości/nietrwałości książki decyduje głównie fakt, że blok książki przymocowany jest do okładki wyłącznie wyklejką.
(To tak bardzo pobieżnie - książka klejona wcale nie musi być nietrwała, choć bywa).

[marcin]

Chyba wymienię sobie malazanską na twardą oprawę

Mam kilka kuponów do empiku na -20% (Empik dał mi je jako stałemu klientowi), więc będzie jak znalazł. Tylko będzie trzeba odwiedzić kilka empikow aby wybrac najlepsze egzemplarze

[marcin]

Zakupiłem kolejne 2 tytuły Kresa (Pani Dobrego Znaku cz. I i II) i tym co mnie najbardziej zaskoczyło to fakt, że ten cykl chyba się coraz bardziej rozrasta
W każdym tomie jest taka rozpiska całości, i jeszcze w poprzednim tomie wynikało, że będzie 9 tomów, a z listy w najnowszym tomie wynika że 12

[Czartogromski]

No przecież w fantastyce to już inaczej nie bywa

[marcin]

Ale jednak w przypadku pisarza, który milczał od 10 lat, jest to nieco zaskakujące

[Czartogromski]

Może wziął kredyt.

[Hebius]

Tymczasem w księgarni Sedeńki idąc pod prąd obecnym kulturalnym trendom ogłoszono promocje na klasyczną sf radzieckich autorów
https://esef.com.pl

[jazzik]

Wyprzedaż gorącego kartofla?

[Hebius]

Nie. Promocja nie obejmuje całej literatury rosyjskiej, która jest w ofercie księgarni. A sam Sedeńko apeluje o rozsądek i opamiętanie w kasowaniu całej rosyjskiej kultury w ramach represji za wojnę z Ukrainą.

[marcin]

A propos, to dziś w sklepie widziałem że pierogi ruskie przemianowali na pierogi ukraińskie

A z Sedenka to daj spokoj. Przecież tych jego ramotek to się nie da czytać.

[Hebius]

Pierogi ruskie, pierogi galicyjskie – popularny wśród Polaków w Polsce i na Ukrainie (czyli na Rusi) rodzaj pierogów, których nazwa wywodzi się od Rusi Czerwonej (Galicja Wschodnia). Nie należy jej mylić, jak to często jest robione, z Rosją, gdzie ten typ pierogów nie jest znany, ponieważ były bardzo popularne wśród Polaków mieszkających na terenach Rusi (województwa ruskiego Korony Królestwa Polskiego, następnie w Rzeczypospolitej). Ukraińcy uważają je za danie kuchni polskiej.

Ale jak amok to amok. Czekam już tylko na doniesienia o atakach na Białorusinów i Rosjan mieszkających w Polsce. Bo niewątpliwie należy im się wpierdol w ramach opcji zerowej.

[jazzik]

Są hejterskie telefony do Skamiejki.

Jeśli chodzi o pierogi, to nie wiem, czy Wikipedia się nie myli - ich ukraińską nazwą są wareniki, nawet mam gdzieś zdjęcie pomnika takiego pieroga, więc nie jestem przekonana, czy nie uważają ich również za swoje. W każdym bądź razie, moja prababcia robiła wersję z samymi ziemniakami a urodziła się na Zadnieprzu w okolicach Hadziacza.

[marcin]

A propos, to zakupiłem całkiem niedawno zbiorcze wydanie trylogii "Metro" w Empiku. Było tak ładnie wydane, że nie mogłem się powstrzymać.
Jednak zanim się posypią gromy, że kupiłem rosyjskiego autora, to wyjaśnię, że kupiłem przed wojną, a poza tym autor jest anty-putinowski, jego ostatnie wypowiedzi to potwierdzają.

[Hebius]

A co to za różnica, że antyputioinowiec? Za łeb i do piachu Kacapa!
A książkę w ogień albo na śmietnik, do kontenera z makulaturą!
Swoją drogą należy się jej to już za samo nazwiska w formie Glukhovsky. Ciekawe, czy polscy czytelnicy widząc taki zapis wędzą, że to się wymawia normalnie jako Głuchowski, czy szukając książek Dmitrij pytają o nie tak z amerykańska?

[jazzik]

Lol, ja na ten przykład długo nie wiedziałam, że to nazwisko się wymawia jako Głuchowski.
Jeśli autor stosuje ang. transliterację, to tak się powinno pisać jego nazwisko.
Swoją drogą, to Dmitrij ma niezłe odloty - czytałam jego tekst w Wyborczej, gdzie twierdził, że przyszłością będzie komunizm.

[marcin]

Yoda też tak twierdzi