To się czyta

[Hebius]

No to zostaje Justyna Sobolewska, albo ktoś z PR2

[Ballordo]

Maciej Hen, Tratwa z pomarańczami.



Maciej jest "z tych" Henów - synem Józefa (który kilka dni temu obchodził 102 urodziny). Jestem miłośnikiem twórczości Hena starszego, więc naturalnym było, że w końcu sięgnę po tę niedawno wydaną książkę, by z innej perspektywy zobaczyć dzieje rodziny autora (do tej pory znałem tylko perspektywę ojca).

Czytając miałem wrażenie, że autor na siłę zapełniał kolejne stronice wspomnieniami z dzieciństwa, które, po przeczytaniu całości, okazało się dość nudne, nie licząc roku 1968 i bardzo zgęstniałej atmosfery (Maciej Hen miał wówczas 13 lat). Już widzę oczyma wyobraźni kolejne przyszłe tomy, bo Hen swoje wspomnienia zatrzymał w okolicach egzaminów do liceum (!).

Pióro Hena juniora mniej lotne od ojcowskiego, ale może to takie moje narzekanie, bo nie mam do czego się przyczepić. W końcu czytało mi się te przygody całkiem znośnie.

[Achim]

„ Nadzy mężczyźni“
Literatura obyczajowa i diagnoza społeczna epoki rozpadu najwyższego rzędu z elementami historii miłosnej i kryminału. Współczesna Hiszpania w okresie kryzysu. Ludzie tracą prace, firmy, zostają sami. Dotychczasowe normy etyczne, moralne tracą znaczenia, okazują się bezużyteczne i bezwartościowe. Javier, nauczyciel literatury w katolickim liceum, traci pracę. Javier nie ma żadnych ambicji, chce po prostu spokojnie żyć, czytać. Przypomina się tu Franz Biberkopf z „ Berlin Alexanderplatz” Döblina czy bohaterowie „ Co dalej, szary człowieku” Fallady.
Javier wchodzi w świat półświatka, choć zdaje sobie sprawę, że to absolutnie nie dla niego. Autorka zmienia perspektywę narratora i za każdym razem dostosowany jest do niej język, który wyrasta tu na pełnoprawną osobę dramatu. Wielki szacun dla tłumacza Adama Elbanowskiego za oddanie języka postaci, zwłaszcza Ivana. „ Nadzy mężczyźni” to gorzka refleksja o współczesnym świecie utraty wartości, norm społecznych. Fantastycznie się tę powieść czyta, zawiera zróżnicowane charakterologicznie postaci bardzo niejednoznacznych bohaterów, nagłe zwroty akcji i mnóstwo ironicznych obserwacji o współczesnym świecie

[Czartogromski]

Dla lepszego wyszukiwania później:

Alicia Gimenez-Bartlett: Nadzy mężczyźni / tłumaczenie Adam Elbanowski. - Noir sur Blanc, 2019.

[Hebius]

Aaa... Przez moment algorytmy na FB atakowały mnie dość mocno reklamą tej powieści, ale nie pomyślałem, by kliknąć i sprawdzić, co to takiego. Okładka mnie odstręczyła.

[Michał]

Stephen King „Koniec warty". To trzecia część trylogii o detektywie Hodgesie, w serialu „Pan mercedes", który oglądam ( obecnie 3 sezon) to 2 sezon. Postanowiłem przeczytać książki, bo ciekawiło mnie, czy serial dobrze oddaje postaci bohaterów i nastrój. Zacząłem od 3 części, bo w niej jest najciekawszy scenariusz, byłem ciekaw, w jaki sposób King opisał wchodzenie Bradyego w dusze innych osób, oraz to co czuł będąc zamknięty w sparaliżowanym ciele.

[Michał]

Przeczytałem ( za szybko, ale nie mogłem się oderwać) i mam dysonans . Historia książkowa nijak ma się do tego, co jest w serialu. W serialu wszystko zostało spłycone do tego, że Brady udaje roślinkę, bo nie chce być sądzony, a później udaje, że jego tożsamość uległa zmianie, w skutek czego nie może być sądzony, ponieważ jest zupełnie inną osobą...W książce jest świadomością uwięzioną w upośledzonym ciele, myśl, że spędzi w nim resztę życia jest tak straszna, że poświęca lata na wejście w ciało innego człowieka, zabierając mu je. Książka jest głębsza, jest o przyjaźni dwojga dziwaków ( Holly i Hodges), o cierpieniu, samotności i o szaleństwie ( Brady).

[marcin]

Filmy i seriale zwykle spłycają oryginał literacki

[Michał]

Ale oni zmienili fabułę i to znacznie. W książce nie ma procesu sądowego, Brady zabija swoje bezużyteczne ciało i przejmuje cudze, w serialu zdrowieje fizycznie i jest sądzony. Zdenerwowało mnie to, chociaż powinno cieszyć, bo dostałem dwa zakończenia tej historii

[yukosai]

„ Nadzy mężczyźni“

kupilem na promce i oby to bylo dobre

[Michał]

Czytam pierwszą część trylogii o detektywie Hodgesie pt. „Pan Mercedes"( jak tytuł serialu). W międzyczasie przeczytałem „Outsaidera", ale mam mieszane uczucia, do pewnego momentu czyta się dobrze, a w ostatniej 1/3 książki coś się sypie, zacząłem się gubić, musiałem wracać do przeczytanych fragmentów, bo traciłem wątek.

[Dorian_Gray]

nie mam siły na czytanie jakichś ambitnych dzieł literatury światowej
czy książek popularnonaukowych,
wybrałem coś lżejszego

Kitsune. 13 opowieści o lisach
zbiór opowiadań, ośmiu autorów z Japonii,
wydawnictwo Kirin

[marcin]

Czytam Świat Kolei 6/2025
W pociągu więc pasuje

[Michał]

Czytam drugą część trylogii o Hodgesie, pt„ Znalezione nie kradzione", w serialu to sezon 3, ( część 1 i 3 mam przeczytane, odpowiadają sezonom 1 i 2), chyba najmocniej zmieniono jej treść. W serialu Morris jest na wolności, a w książce odsiaduje dożywocie, prawdopodobnie wyjdzie po 30 latach, ale jeszcze do tego nie doszedłem. W więzieniu jest gwałcony przez kolegę z celi, co drugi dzień analnie, w pozostałe dni w usta. Autor napisał, że Morris „wolał w dupę, bo w dupie nie ma kubków smakowych". Zastanawiam się, czy S. King robił kiedyś komuś loda.

[Michał]

Morris wyszedł z więzienia mając 65 lat ( zamknięty w wieku 23). Czytając to, współczuję mu . Pomimo tego, że zabił troje ludzi, ale skazany został za próbę gwałtu, z morderstwami nigdy go nie powiązano. Dostał dożywocie za gwałt, pomimo wzorowego sprawowania, przesłanką do oddalania zwolnienia warunkowego było to, że pokrzywdzona kobieta deklarowała, że „wciąż cierpi". Czytając myślałem: „Wredne babsko", omijając fakt, że ten człowiek jest i tak potrójnym mordercą

[Hebius]

A mnie znowu poganiają z biblioteki o oddanie książek. Czyli męczę "Morderczą panią Shim" drugi miesiąc. Każdy rozdział powieści to inny narrator i chyba przez to nie potrafiłem się wciągnąć w historię.

[marcin]

I jaki jest sens męczyć się z czymś gdy są tysiące książek które czytalbys z przyjemnością?

[Michał]

Żeby się dowiedzieć jak się skończyło?

[Hebius]

W sumie nie wiem.
Ale żyję też nie wiem po co, więc to mi się jakoś całkiem zgrabnie składa do kupy

[uzytkownik_konta]

Czasami utopione koszty, tzn. już się tyle poświęciło czasu i energii na czytanie takiego gówna, że się wydaje, że już lepiej dojść do końca i odnieść tę bardzo niewielką korzyść z czytania - bo korzyść z czytania gówna jest niewielka - niż żadną.