Gejowszczyzna książkowa.

[husky]

Jakby co to ja mu nie zarzucilem że nie jest utalentowany czy coś bo nie mi to oceniać, tyko że mnie nie interesuje temat o życiu modela i bym nie przeczytał tego pod wpływem jego wyglądu.

[Walpurg]

Właśnie, podpisuję się pod przedpiszcą.
Niech sobie pisze książki, ale mnie one nie interesują.

[mare]

Ale książkę napisała chyba ta kobieta.

[Hebius]

To tzw wywiad rzeka. Co jest nawet na okładce - że zdradza sekrety w rozmowie.

[Achim]

Odwieczny problem, czy każdy /pseudo/celebryta musi pisać ?
Ale chyba decyduje tu rynek i prawo zbytu

[jazzik]

Przecież ludzi ciekawi życie innych, dlatego istnieją plotki, dlatego istnieją portale, które nie piszą o niczym innym jak tylko o sprawach celebrytów. Mama uwielbia takie książki, kupiła obie "dubajskie", książkę Poniedziałka i tę pewnie też kupi, jeśli się o niej dowie.

[Hebius]

ÉDOUARD LOUIS
Kto zabił mojego ojca
Tłumaczenie: Joanna Polachowska
Wydawnictwo Pauza

Premiera: 20 września 2021

Powrót do domu, do szarego brzydkiego miasta dzieciństwa i odwiedziny u potwornie schorowanego ojca stają się dla Edouarda Louisa punktem wyjścia do napisania przejmującej opowieści o swoim ojcu i rodzinie.

Zaledwie pięćdziesięcioletni mężczyzna stoi u schyłku swego życia, a syn próbuje pozbierać okruchy z tego, co pozostało z ich relacji zniszczonej niegdyś przez wstyd, homofobię i biedę. Czułość i miłość potrafi ich jeszcze pogodzić, ale mocno krytyczne spojrzenie autora na upokarzający i zdegenerowany francuski system społeczny dodaje temu przesłaniu ogromny ładunek buntu. Jest w nim niezgoda na wyobcowanie i okrucieństwo państwa wobec ubogich i głośny sprzeciw wobec powszechnej afirmacji dla indywidualnej odpowiedzialności i ślepoty społeczeństwa na systemową niesprawiedliwość. Louis ostrzega francuskie elity przed postępującym ubóstwem i ukrytym gniewem klas niższych, o których państwo zapomina. Próbuje to samo uświadomić umierającemu ojcu: „Należysz do kategorii ludzi, których polityka skazuje na przedwczesną śmierć”.

Ta kombinacja czułości, miłości, wybaczenia i wołania o solidarność oraz gniewu i niezgody na nierówność i pogardę sprawia, że książka głęboko porusza i zapada czytelnikowi w pamięć.

Szot pisze o tytule bez zachwytu. Że raczej dla zagorzałych fanów Louisa.

[marcin]

Zamowiona ta gejowska 1000-stronicowa cegla
Jestem bardzo tego ciekaw

[Hebius]

Pamiętam wątki gejowskie z ekranizacji Pasoliniego, więc chyba i w książce też to jest, dlatego anonsuje - zwłaszcza że publikacja wydaje się bardzo apetyczna:

Geoffrey Chaucer, Opowieści kanterberyjskie



przekład Jarek Zawadzki
ilustracje Maciej Sieńczyk

Biblioteka Śląska, Katowice 2021
str. 800

ISBN 978-83-64210-92-1
Premiera książki – 28 września 2021 r.

Okładka twarda
Format 160x210
Cena 75,00 zł

Pierwsze wydanie kompletnego przekładu „Opowieści kanterberyjskich”, arcydzieła średniowiecznej poezji – jednej z podstawowych pozycji kanonu literatury europejskiej – uzupełniajace istotną lukę na polskim rynku wydawniczym. To także przedsięwzięcie wzbogacające polski dorobek przekładowy i kontynuujące tradycję translacji arcydzieł literatury światowej. „Opowieści kanterberyjskie” Geoffreya Chaucera były dotąd tłumaczone na język polski jedynie we fragmentach. Najobszerniejszy wybór „Opowieści kanterberyjskich” w przekładzie Heleny Pręczkowskiej ukazał się w 1963 r. w serii Biblioteka Narodowa (II, 138). Dokonane przez Jarka Zawadzkiego nowe tłumaczenie, którego wydanie planowane jest w ramach zadania, obejmuje całość „Opowieści kanterberyjskich”. Podstawą przekładu była – ceniona przez badaczy dzieł Chaucera – edycja z 1894 roku pod redakcją Waltera Skeata.

Publikacja została wzbogacona ilustracjami przygotowanymi przez Macieja Sieńczyka – rysownika i twórcę komiksów, którego ilustracje można znaleźć w magazynach np. „Newsweek”, „Przekrój”, „Wysokie Obcasy”, także w internetowym „Dwutygodniku” oraz w książkach m.in. Doroty Masłowskiej. Jako pierwszy w historii twórca komiksu został nominowany do Nagrody Literackiej Nike za album „Przygody na Bezludnej Wyspie”.

Styl Zawadzkiego bardzo mi przypadł do gustu
Fragmenty z wierszowanej opowieści tłumacza o Chaucerze:

Anglią władała zaraza straszliwa,
Co czarną śmiercią się słusznie nazywa.
Tak przetrzebiła lud boży w Europie,
Że na ulicy leżał chłop na chłopie,
Baba na babie i na dziecku dziecko;
Tak ci była chorobą zbójecką.

[Czartogromski]

Bardzo ładny rym: Ełropie - chłopie

[Czarek90]

W temacie książkowej gejowszczyzny trafiłem na wydarzenie MOCAK-u,
w trakcie którego można polecać tęczowe pozycje do ich biblioteki.

Wydawnictwa, które będą cieszyć się największym powodzeniem i otrzymają najwięcej polubień, zostaną zakupione do księgozbioru Biblioteki MOCAK-u, a także uwzględnione podczas planowania kolejnych spotkań dyskusyjnego Klubu Czytelniczego Sztuka Opowieści.

Wydarzenie w ich social mediach, głównie na FB: https://www.facebook.com/events/913404025955853/

[Czarek90]

Właśnie trafiłem na zapowiedź Czarnego z nowym Ryzińskim.
"Hiacynt. PRL wobec homoseksualistów":

https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki/hiacynt

[Hebius]

Trzeba będzie kupić. Premiera w grudniu - czyli prezent pod choinkę.

[bolevitch]

samo sformułowanie tytułu świadczy, że ktoś do końca nie wie, o czym pisze.

[Czarek90]

samo sformułowanie tytułu świadczy, że ktoś do końca nie wie, o czym pisze.

Też zwróciłem uwagę na ten tytuł. I oczywiście na nazwisko (chociaż o info tym, że się za to zabiera, jakoś w zeszłym roku opublikował na swoich social mediach). Nie spodziewam się po tej książce wiele (więc a nuż mam szansę się zaskoczyć ), tzn. nie spodziewam się niczego głębokiego czy analitycznie rozbudowanego. Bardziej czekam na jakieś elementy lub większe fragmenty, które faktycznie wniosą coś nowego do tematu, do czego się Ryziński realnie dokopał. ALE. Jak pokazały jego dwie poprzednie książki (Foucault i Dziwniejsza historia), były to zazwyczaj jedynie fragmenty w poszczególnych rozdziałach, większość zaś zajmowały gdybania, przypuszczenia czy obszerne cytowanie innych autorów.

A może po prostu nie jestem w targecie.
Chociaż Czarnemu ufam, że zwykle wydaje to, co dobre. (Właśnie czytam "Poniemieckie" Karoliny Kuszyk).

[Czarek90]

"Hiacynt. PRL wobec homoseksualistów":
https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki/hiacynt

[Achim]

samo sformułowanie tytułu świadczy, że ktoś do końca nie wie, o czym pisze.

Też zwróciłem uwagę na ten tytuł. I oczywiście na nazwisko (chociaż o info tym, że się za to zabiera, jakoś w zeszłym roku opublikował na swoich social mediach). Nie spodziewam się po tej książce wiele (więc a nuż mam szansę się zaskoczyć ), tzn. nie spodziewam się niczego głębokiego czy analitycznie rozbudowanego. Bardziej czekam na jakieś elementy lub większe fragmenty, które faktycznie wniosą coś nowego do tematu, do czego się Ryziński realnie dokopał. ALE. Jak pokazały jego dwie poprzednie książki (Foucault i Dziwniejsza historia), były to zazwyczaj jedynie fragmenty w poszczególnych rozdziałach, większość zaś zajmowały gdybania, przypuszczenia czy obszerne cytowanie innych autorów.

A może po prostu nie jestem w targecie.
Chociaż Czarnemu ufam, że zwykle wydaje to, co dobre. (Właśnie czytam "Poniemieckie" Karoliny Kuszyk).
[/quote
"Poniemieckie" świetna książka, otwierająca jakieś nowe drzwi

[Czarek90]

"Poniemieckie" świetna książka, otwierająca jakieś nowe drzwi

Prawda. (Jako ten urodzony już na "Ziemiach Odzyskanych" czy właśnie "poniemieckich" o wielu, wielu kwestiach nie miałem pojęcia).

[jazzik]

Co do "Poniemieckiego" to mnie zainteresowała ta książka, ale powiedzcie mi, czy tam jest więcej odniesień do "Samych swoich", podobnie jak w darmowym fragmencie e-booka? Bo jeśli tak, to sobie odpuszczę. Nie cierpię tego filmu!

[Czarek90]

Nie trafiłem lub nie zapamiętałem.
W każdym razie raz czy dwa, więc spokojnie