To się czyta

[Hebius]

Hebiusie, czy Ty wiedziałeś, że Białoszewski nie miał zębów ?

Wiedziałem.
Tylko nie pamiętam skąd.
Ktoś gdzieś wspominał, że namówili wreszcie Białoszewskiego na zrobienie zębów (w sensie - sztucznej szczęki).
Sobolewski, albo Stańczakowa. Albo nawet sam Miron.

[uzytkownik_konta]

Tego nie było w "Chamowie"?

[bolevitch]

czy Białoszewski kiedykolwiek pracował na etacie?

[Hebius]

W Świecie Młodych?

Tego nie było w "Chamowie"?

Pewnie było o tym w kilku miejscach.

[mike]

Hebiusie, czy Ty wiedziałeś, że Białoszewski nie miał zębów ?

Wiedziałem.
Tylko nie pamiętam skąd.
Ktoś gdzieś wspominał, że namówili wreszcie Białoszewskiego na zrobienie zębów (w sensie - sztucznej szczęki).
Sobolewski, albo Stańczakowa. Albo nawet sam Miron.

Ooooo to by się czasowo pokrywało z życiem matki dentystki Ellie Philips, której też w tamtym okresie doradzano ekstrakcje wszystkich zębów, na co się zdecydowała. Wówczas uważano, że to dla zdrowia :>

[Elfin]

Można obejrzeć. Nie widziałem (dopiero nadrobię), ale wrzucam, bo od razu pomyślałem ciepło o Was.





https://fb.watch/vz_oAxbZxB/

[Achim]

„ Dzień „
Michael Cunningham powraca w dużej formie. Autor opisuje jeden kwietniowy dzień z roku 2019/ przed pandemią/, 2020/ podczas pandemii / i 2021/tuż po niej/z życia nowojorskiej patchworkowej rodziny. Między bohaterami aż gęsto jest od napięć, animozji i sprzecznych uczuć. Ich relacje układają się w fale/ od Virginii Woolf nie uciekniemy/ . Są rozstania, śmierć, nałóg, uczucia. „ Dzień „ przynosi także fantastyczne portrety psychologiczne dzieci, ich oswajanie się ze stratą, zmianami w rodzinnych konstelacjach. To opowieść, że nic nie jest stałe, bohaterowie „ doświadczają siebie jako wspomnienia – postaci, która weszła i wyszła” . To mówi o sobie Robbie, który jest jakimś nawiązaniem do Richarda Browna z „ Godzin „.
„ Dzień „ to powieść psychologiczna najwyższej próby. Pandemia, śmierć jednej z postaci pozostają gdzieś w tle, determinują rozwój akcji i zmiany w postaciach. Najważniejsze są relacje między nimi : zmienne, skomplikowane i niejednoznaczne.

[Czartogromski]

Harlan Coben: Najczarniejszy strach
Wydanie XV można kupić w Biedronce za 12 zł, no to sobie kupiłem i przeczytałem w weekend. Po 20 latach już wszystko zapomniałem, więc czytało się jak nową powieść Nie zestarzało się czytelniczo, choć niektóre realia już historyczne (Myron korzysta z wyszukiwarek AltaVista i Yahoo)

[Hebius]

'

Ewa Lipska, Wariacje Geldbergowskie

Geldbergowskie, nie Goldbergowskie

Nawet nie zauważyłem, kiedy doczytałem tomik do końca.
Nie zrozumiałem nic*.
Ale ładne to było.

Polecam wydawnictwo zwłaszcza osobom, które lubią ładnie wydane książki w formie tradycyjnej, papierowej, z dużą ilością światła na stronie.
W sumie nie bardzo wyobrażam sobie czytanie tego tomiku z e-booka - bo tutaj jednak fizyczna forma też ma duże znaczenie.

__________________
* na koniec się jeszcze dowiedziałem, że to jednak nie wiersze, tylko małe prozy. No i spoko luz.

[marcin]

Najlepszy przykład tego typu to powieść Dom z liści.
Absolutny impossible do przeniesienia na czytnik.

[Ballordo]

Powróciłem do twórczości Józefa Hena (kilka dni temu skończył 101 lat) i ponownie (po latach) odświeżam ostatnie dwa tomy jego dzienników. To się czyta jak kojący balsam. Polecam.

"Bez strachu. Dziennik współczesny":


"Ja, deprawator":


W międzyczasie znalazłem w antykwariacie jedno z jego najbardziej znanych dzieł.

"Ja, Michał z Montaigne":