Płyty, ostatnie zakupy

[Czartogromski]

Opcja pośrednia, też stosuję.

[Czartogromski]

Podtemat:
Płyty, ostatnie prezenty

Frank Sinatra na monofonicznym winylu
Emocje przy rozpakowywaniu jakich nie było od, hm, dziesiątków lat. Tak sie rozpakowywało płyty z Pewexu, który były zafoliowane, no i w ogóle pachniały wielkim światem
Nagranie zremasterowane, ale bardzo kulturalnie, miło się słucha.
Wiele wczesnych nagrań Sinatry nie nadaje się do słuchania, bo zbyt wiele przeszły, zanim trafiły na płytę.


Poeci piosenki: Jeremi Przybora
Miłe zaskoczenie. Np. Steczkowska śpiewająca "Herbatkę".

[Walpurg]

Udam, że nie widziałem tych okładek. Święta są, przykrości nie będę robił nikomu.

[Czartogromski]

Odrobinę pozytywnego myślenia Walpie, choć odrobinę! Z powyższego zestawienia wynika, że w dziedzinie złych okładek osiągnęliśmy poziom amerykański*.

*Co prawda sprzed pół wieku, ale nie bądźmy drobiazgowi.

[marcin]

A mówiłem, że temat "Winyle - ostatnie zakupy" by się przydał

[Czartogromski]

Bardziej "Winyle - ostatnio słuchałem", bo mam kilka metrów płyt, których ostatnio słuchałem dzieścia lat temu. Czarna płyta to genialny wynalazek, można popołudniem wysłuchać 3-4 płyt i jeszcze zostanie sporo wieczoru na coś innego. Z CD to raczej niemożliwie
*Choć oczywiście jestem zawiedziony, gdy kupiony CD ma tylko 40 min

[Fryku]

Dwa lata temu oddaliśmy płyty na charytatywne cele, nie mamy już żadnego odtwarzacza. Wszystko wirtualne. Kiedyś kupowałem mp3, ale teraz już tylko place abonament mając nieograniczony dostęp do wszystkiego, czego chce słuchać.
Dzięki temu gdziekolwiek jesteśmy, mamy wszystko że sobą.

[Leo]

Piosenka "Krótkie momenty skupienia" Artura Rojka też znajdzie się w tym wszystkim? Pytam z ciekawości.

[Fryku]

Nie wiedziałem o istnieniu tego utworu, ale tak.

[Czartogromski]

Zaczynam kompletować listę tegorocznych zakupów. Na liście wątpliwości takie coś:

Dwóch niewątpliwie świetnych muzyków, wiolonczelę uwielbiam, nowy imidż chwalonego tu Alexandre'a Tharaude'a gwaratowałby chyba dobre recenzje na Forum, ale niestety repertuar jak z koncertu życzeń. Zobaczy się, trwajcie w niepewności.
Natomiast tę płytę

wypadałoby kupić ze względu na Walpa, którego taka okładka ucieszy niewątpliwie

[Walpurg]

Tego kraba mogę ci darować, wszystko mogę ci darować i puścić w niepamięć, jeśli tylko kupisz płytę nr 1. Nie ma się na czym zastanawiać. Wiolonczela to naprawdę piękny instrument! Osobiście bardziej kręcą mnie nieco większe kontrabasy, ale w tym wypadku tak dla wiolonczeli.

[Czartogromski]

[marcin]

Nowy image Tharauda bardzo dobry
Aczkolwiek mam pewne wątpliwości co do niego jako artysty - to jest sprawa gustu, ale np. jego bachowskie wariacje zupełnie mnie nie przekonały. Moim zdaniem, że tak górnolotnie powiem, Tharaud nie potrafił uchwyć ducha Bacha.

[marcin]

Otwieramy sezon zakupowy 2020

Jako pierwszy zakup w 2020 roku mały bo mały, ale jednak kuferek (9 płyt). Czart powinien być usatysfakcjonowany (bo to kuferek), a Walpa mam nadzieję usatysfakcjonuje fotka pana pianisty

Ten box bardzo ładnie uzupełnia się z boxem Schiffa O ile Beethoven Schiffa jest delikatny, zwiewny i piękny, o tyle Beethoven Levita jest dynamiczny, kontrastowy, czasem wręcz agresywny. Można wybierać jednego lub drugiego w zależności od tego, w jakim się jest nastroju

Beethoven: Complete Piano Sonatas, wyk. Igor Levit

[Walpurg]

Ileż zajebistości może być w jednym człowieku: przystojny, ma ładny sweterek, bardzo ładnie gra (chyba) i jeszcze ma na imię Igor <3

[marcin]

Gra bardzo ładnie!

Ciekawa sprawa, bo mnie ogólnie nie podobają się mężczyźni z brodą i/lub wąsami (w 99% przypadków). Pan Igor należy do pozostałego 1%

[Czartogromski]

Cieszę się, że sezon atrakcyjnie otwarty, i to kuferkiem, ale nie zazdraszczam, bo jednak repertuar nie dla mnie.
Okładka jednak skłoni mnie pewnie do zastanowienia, co zrobić ze swetrem, który miesiąc temu (albo i 2) kupiłem w Top Secret i który mi do niczego nie pasuje. A ładny kolor ma, no i zniżka duża była.

[marcin]

A ja ostatnio dochodzę do wniosku, że jak idzie o fortepian solo, to ludzkość nie wymyśliła nic lepszego niż 32 sonaty Beethovena

[marcin]

No i część druga (i ostatnia) styczniowych zakupów.
Prezentuję ją z pewną nieśmiałością, albowiem... no ale po kolei.

To kompozycje Johna Williamsa w transkrypcji (dokonanej przez samego kompozytora) na skrzypce (wykonuje Anne Sophie Mutter) i orkiestrę. Całość jest naprawdę znakomita (zagrana bardziej w duchu koncertów skrzypcowych niż takiej typowo bombastycznej muzyki filmowej) i już wiem, że będzie to jedna z moich ulubionych płyt.

Ale - i teraz dochodzę do sedna - po pierwsze, tragiczna okładka, nie wiem kto zaprojektował i przede wszystkim dopuścił takiego potworka. Przypomina to urodą okładki z pieśniami religijnymi, gdzie zdjęcie papieża jest nałożone na fotkę Tatr. Tylko to nie jest zrobione przez wujka Mietka w garażu, tylko przez bodaj najsłynniejszą i najbardziej prestiżową wytwórnię zajmującą się muzyką klasyczną - Deutsche Grammophon. Wstyd, DG!

A po drugie - nie podoba mi się ta praktyka stosowana ostatnio przez DG - co popularniejsze krążki wydają ostatnio w dwóch wersjach - zwykłej i deluxe. W deluxe jest dodatkowo DVD (mnie niepotrzebne, ale ok), ale - i teraz dochodzę do sedna - w wersji deluxe jest 83 minut muzyki, a w wersji zwykłej zaledwie 55 Czyli chcąc nie chcąc wybrałem deluxe. Ale nie żałuję. Ale wstyd, DG, po raz drugi! Takie bezwstydne wyciąganie kasy uważam za naganną praktykę, mimo że ta wersja deluxe nie jest dużo droższa (ok. 15 zł więcej).

No i okładka. Potworek. Walpurgu, nie bij!

[Czartogromski]

No to teraz przede mną okres łatwych zakupów, nie muszę zupełnie zwracać uwagi na reperkusje okładkowe, bo na wszelką krytykę ze strony Walpa będzie jeden niepodważalny argument: Ale Marcin wrzucał tu już gorsze okładki